ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ

1) Ο ΑΝΘΡΩΠΙΔΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΛΛΙΑΣ (11.000.000 π.Χ.)

Το οστό από κνήμη ανθρώπου που βρέθηκε στην περιοχή της Τρίλλιας τον Σεπτέμβρη του 1997 και τα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας που βρέθηκαν, όπως τμήματα σκελετών, κοπρόλιθοι, παλαιολιθικά εργαλεία και διάφορα παλαιοανθρωπολογικά και παλαιοντολογικά ευρήματα ηλικίας 11 - 10 εκατομμυρίων ετών και που ανήκουν στο Ανώτερο Μειόκαινο (Miocene), όχι μόνο ανατρέπουν την θεωρία της Αφρικής, αλλά και εντοπίζουν σε πιο σημείο πρωτοεμφανίζεται επί της γης ο άνθρωπος

'Yστερα από τριανταπέντε χρόνια ερευνών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και ανασκαφών στο σπήλαιο του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων Χαλκιδικής, ο Dr. 'Αρης Πουλιανός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι: "κοιτίδα του ανθρώπινου γένους δεν πρέπει να θεωρείται πλέον η Αφρική αλλά η χερσόνησος της Χαλκιδικής και γενικότερα η ευρύτερη περιοχή του Βορείου Αιγαίου"

Κυρίως στηρίζεται για τη θέση του αυτή στις χιλιάδες εργαλεία, λίθινα και οστέινα, που βρήκε σε όλη τη Χαλκιδική και στην ευρύτερη περιοχή της Βορείου Ελλάδος γενικότερα. Η ηλικία της εργαλειοτεχνίας αυτής είναι έντεκα (συν/πλην ένα) εκατομμύρια χρόνια περίπου, δηλ. στο Ανώτερο Μειόκαινο (Miocene).

Τα περισσότερα των ευρημάτων είναι στο Ανθρωπολογικό Μουσείο Πετραλώνων, που ο ίδιος έκτισε δίπλα στο σπήλαιο.

Η εργαλειοτεχνία συνοδεύεται από εκατοντάδες απομεινάρια σκελετών ζώων, που χρησίμευαν κυρίως ως τροφή του Όρθιου Ανθρώπου του Μειόκαινου και από κοπρόλιθους του ανθρωπίδα αυτού, που ο Α. Πουλιανός ονόμασε Homo erectus trilliensis. Φωτογραφία δεξιά : Το απολίθωμα με την κνήμη του Ανθρωπίδα της Τρίλλιας

Δύο κρανία, ένας ολόκληρος σκελετός και μία σιαγώνα αυτού του ανθρωπίδα, χάθηκαν οριστικά στα νερά του Αιγαίου πελάγους από τη διάβρωση, γιατί η εγκληματική αδιαφορία και γραφειοκρατία του Ελληνικού κράτους δεν επέτρεψε την έγκαιρη διάσωσή τους.

Ο Α. Πουλιανός θεωρεί ότι ο ανθρωπίδας αυτός της Τρίλλιας, αναπτύχθηκε αυτόνομα και ανεξάρτητα από τους άλλους πρωτεύοντες που ζούσαν στην περιοχή. Η εξέλιξη των Πρωτευόντων (Higher Primates) στο χώρο αυτό σπάει απότομα την αλυσίδα που συνδέει όλους τους κλάδους του είδους των ανωτέρων Πιθήκων, λόγω τεράστιων γεωλογικών και οικολογικών ανακατατάξεων που έλαβαν χώρα στο Βόρειο Αιγαίο και στη Μακεδονία κατά το Μέσο Μειόκαινο, δηλ. πριν δεκαπέντε έως είκοσι εκατομμύρια χρόνια. Αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών, που παρατηρούνται μόνο σε αυτή την περιοχή της υδρογείου σε αυτή τη χρονική περίοδο, είναι τα απολιθωμένα δάση που συναντώνται σήμερα σε αυτή την περιοχή της υδρογείου σε αυτή τη χρονική περίοδο, είναι τα απολιθωμένα δάση που συναντώνται σήμερα από την Περιοχή της Καστοριάς μέχρι και τον Ελλήσποντο.

Τα τεχνοσκευάσματα του Ορθίου Τριλλιανού δεν έχουν σχέση με την εργαλειοτεχνία που συναντάμε σε άλλα είδη ανώτερων Πρωτευόντων, π.χ. των Αυστραλοπιθήκων της Αφρικής, όπως της Lucy για παράδειγμα. Γι αυτό και ο Πουλιανός δεν θεωρεί τους Αυστραλοπιθήκους της Αφρικής ότι παίρνουν μέρος στη δημιουργία του ανθρώπου.

Τον άνθρωπο της Τρίλλιας που είναι ο πρόγονος όλων των συγχρόνων ανθρώπων που ζουν σήμερα στη Γη, συνδέει με τον σημερινό άνθρωπο η ίδια ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ στην κατασκευή των εργαλείων του, για συνεχή δώδεκα εκατομμύρια χρόνια, άσχετο αν τα εργαλεία του είναι λίθινα, οστέινα, σιδηρά ή ατσάλινα. Αυτή η κόκκινη κλωστή της ίδιας Προοπτικής μέχρι σήμερα είναι και το βασικότερο στοιχείο της όλης θεωρίας του: ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει τις ρίζες του στο απώτερο παρελθόν των δώδεκα εκατομμυρίων ετών, με την ίδια νευροφυσιολογία του εγκεφάλου μέχρι σήμερα, γι αυτό και αποτελεί αυτόνομο και ξεχωριστό είδος από τους λοιπούς Πρωτεύοντες.

Τα νεότερα ευρήματα από την περιοχή της Τρίλλιας

Στις 27 Ιουλίου 2000 ημέρα Σάββατο, γιορτάστηκαν τα 40 χρόνια από την "αφύπνιση" του "Αρχάνθρωπου των Πετραλώνων". Το πρωί της ίδιας ημέρας, στην μεγάλη αίθουσα του Μουσείου των Πετραλώνων, ο καθηγητής κ. Άρης Πουλιανός παρουσίασε επίσημα στο κοινό τα τελευταία ευρήματα που συνέλεξε από πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες στην ευρύτερη περιοχή του Βάβδου.

Τα νέα ευρήματα περιλαμβάνουν ένα κνημιαίο οστό, δύο ωλένες και μια κερκίδα, λείψανα τεσσάρων διαφορετικών ατόμων και βρέθηκαν σε στρώμα του Ανώτερου Μειόκαινου.

Στην περιοχή έχουν βρεθεί ακόμη λίθινα και οστέινα εργαλεία της αυτής ηλικίας.

Τα ευρήματα ανήκουν σε Homo Erectus (Όρθιο Άνθρωπο), χρονολογούνται στα 11 – 10 εκατομμύρια έτη πριν από σήμερα και θα εκτίθενται στο Ανθρωπολογικό Μουσείο των Πετραλώνων, που έκτισε η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος. Από την πλευρά της παλαιοπανίδος της περιοχής, παρουσιάστηκαν οστά καμηλοπαρδάλεως που χρονολογήθηκαν και αυτά στα 11 – 10 εκατομμύρια έτη πριν από σήμερα. Το ύψος της καμηλοπαρδάλεως υπολογίστηκε, το ελάχιστο, στα 12 μέτρα..!

Προστίθενται έτσι επιπλέον στοιχεία (στα ήδη υφιστάμενα), που αποδεικνύουν την παρουσία ανθρωπιδών στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκιδικής εκατομμύρια χρόνια πριν την κατοίκηση του σπηλαίου των Πετραλώνων.

[ΠΗΓΗ κειμένου : Άρθρο του Αργύρη Δαγκίλα στο περιοδικό "ΑΕΡΟΠΟΣ" τ.34 (Νοέμ. - Δεκ. 2000) σελ. 14, φωτογραφίες "Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" του Δρ. Άρη Πουλιανού έκδοση της Βιβλιοθήκης της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος].

2) ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΔΙΚΚΑ (3.000.000 π.Χ)

Η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος πραγματοποίησε ανασκαφές στην Πλειοκαινική (2,5 - 3 εκ. χρόνια) θέση του Περδίκκα Πτολεμαΐδας. Τον Οκτώβριο τού 1977 βρέθηκε σκελετός ελέφαντα τεμαχισμένος από ομάδα οργανωμένων κυνηγών. Από τις μελέτες της ανατομίας του ευρήματος (Elephas (Palaeoloxodon) aff. Anticuus - είδος ελέφαντα που έχει εκλείψει πλέον σήμερα) και από το πλήθος των εγκαταλελειμμένων δεξιόχειρων εργαλείων, προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο αριθμός των κυνηγών ήταν περίπου 30.

Ο Σκελετός του Ελέφαντα όπως βρέθηκε

Δεξιόχειρα εργαλεία από χαλαζία που βρέθηκαν μαζί με τον σκελετό του ελέφαντα

Οι κυνηγοί αφού περικύκλωσαν τον ελέφαντα, τον σκότωσαν και μετά τον τεμάχισαν και απόσπασαν τεμάχια του ζώου (τα οποία και μετέφεραν μάλλον στον οικισμό τους), όπως δείχνουν τα διάσπαρτα παλαιολιθικά εργαλεία γύρω από το σκελετό του. Την πλειοκαινική ηλικία του ελέφαντα επιβεβαίωσε το Εργαστήριο "Παλαιομαγνητισμού της Γης", που διευθύνεται από τον καθηγητή Alain Niarn (Ersi Gawarecki et al, 1983).

[ΠΗΓΗ κειμένων : Άρθρο του Dr. Άρη Πουλιανού στο Περιοδικό "ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ & ΤΕΧΝΕΣ" τ.60 (Ιούλ. - Σεπ. 1996) σελ. 17, http://www.aee.gr από όπου και οι φωτογραφίες].

3) Ο ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ (700.000 π.Χ.)

Η ανακάλυψη του κρανίου του Αρχανθρώπου, των εργαλείων του, των ιχνών της πρώτης φωτιάς και των λοιπών ευρημάτων από το σπήλαιο των Πετραλώνων Χαλκιδικής , αποτελούν μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις που έγιναν στον Ελλαδικό χώρο και μας έδωσαν πολυτιμότατα στοιχεία για την προέλευση του ανθρώπου στον Ελλαδικό, αλλά και στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο.

Η Ανακάλυψη στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής του ανθρώπινου σκελετού, που χρονολογήθηκε το 700.000 π.Χ. *, ανατρέπει τα δεδομένα περί Αφρικανικής καταγωγής του ανθρώπου και περί της εξόδου του από την Αφρική και της έλευσής του στην Ευρώπη πριν από 200 - 300.000 χρόνια. Απορρίπτεται έτσι ότι ο Αυστραλοπίθηκος μπορούσε να είναι η προγονική μορφή του ανθρώπου. Ο αρχάνθρωπος που ανακαλύφθηκε έχει ύψος 1,5 μέτρο , σκελετό όρθιο , όγκο εγκεφάλου 1220 κ.εκ. και είναι ορθογναθικός δηλαδή λευκός! ενώ ο Αυστραλοπίθηκος είναι 1,2 μ. ύψος , είναι ημιόρθιος και έχει όγκο εγκεφάλου 600 - 800 κ.εκ.

Στο σπήλαιο βρέθηκαν πολλά οστέινα εργαλεία καθώς και τα ίχνη της αρχαιότερης φωτιάς που άναψε ποτέ ανθρώπινο χέρι στον πλανήτη (1.000.000 π.Χ.).

Έχουν βρεθεί στο 23ο και 24ο στρώμα (της Τομής Γ') και πρόκειται για καμένα κόκαλα, στάχτες κτλ. τα οποία χρονολογήθηκαν με διάφορες μεθόδους και ιδιαίτερα με την μέθοδο της αντήχησης της περιστροφής των ηλεκτρονίων [Electron Spin Resonance (ESR)].

Επίσης βρέθηκαν πλήθος από σπόρους, σκελετούς ζώων κλπ. ευρήματα που μας έδωσαν πολύτιμα στοιχεία για τις συνήθειες ( διατροφικές κλπ ) των ανθρώπων της εποχής του αρχανθρώπου. (βλ. συνέντευξη του ανθρωπολόγου Dr Άρη Πουλιανού στην ΑΕΙ)* η χρονολόγηση του σκελετού έγινε με τις μεθόδους : της αντήχησης του spin των ηλεκτρονίων , της θερμοφωταύγειας , του ουράνιου/θόριου , του παλαιομαγνητισμού και των αμινοξέων.

Ιστορικό ανευρέσεως του κρανίου του αρχανθρώπου των Πετραλώνων

Ένα χρόνο μετά τον εντοπισμό του σπηλαίου Πετραλώνων από τον Φίλιππα Χαντζαρίδη (κάτοικο της Κοινότητας Πετραλώνων και πρόσφυγα της μικρασιατικής καταστροφής του 1922), ένας άλλος συμπατριώτης του ο Χρήστος Σαρηγιαννίδης βρήκε τυχαία, στις 16 Σεπτεμβρίου1960, ένα απολιθωμένο κρανίο προϊστορικού ανθρώπου καλυμμένο με σταλαγμιτικό υλικό. Η είδηση (βλ. εφημ. «Μακεδονία» 18-9-1960) ήταν συνταρακτική, γιατί ήταν εμφανές ότι επρόκειτο για προηγούμενο στάδιο εξέλιξης από αυτό του σύγχρονου ανθρώπου και γιατί έως τότε οι ιστορικές επιστήμες δεν διέθεταν απτές αποδείξεις για την παλαιότητα της κατοίκησης του ελλαδικού χώρου. Τα πολλαπλά ερωτήματα που ανέκυπταν ήταν έξω από το πεδίο της καθιερωμένης αρχαιολογικής μεθοδολογίας και αφορούσαν πρωταρχικά την ηλικία του ευρήματος. Κύριο εργαλείο για την επίλυσή τους η επιστήμη της παλαιοανθρωπολογίας σε συνδυασμό με τα στρωματογραφικά, παλαιολιθικά, παλαιοντολογικά και αρχαιομετρικά δεδομένα.

Εκείνη την εποχή ειδικοί επί του αντικειμένου στην Ελλάδα δεν υπήρχαν και καθηγητές τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ανέλαβαν τη φύλαξη του ανθρώπινου κρανίου. Οι ίδιοι προχώρησαν σε επιφανειακές περισυλλογές οστών ζώων που βρίσκονταν διάσπαρτα στο σταλαγμιτικό δάπεδο του σπηλαίου και μετακάλεσαν από το εξωτερικό δύο Γερμανούς επιστήμονες, τον ανθρωπολόγο Ε. Μπράιτινγκερ (E. Breitinger) και τον παλαιοντολόγο Ο. Ζίκενμπέργκ (O. Sickenberg). Ταυτόχρονα ήλθαν σε επαφή και με τον διδάκτορα ανθρωπολόγο Άρη Πουλιανό στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, γνωστό από την πραγματεία του «Η προέλευση των Ελλήνων» (πρώτη έκδοση 1961) η οποία βασίστηκε σε κρανιολογικές και ανθρωπομετρικές μελέτες των σύγχρονων ελληνικών πληθυσμών από την Κριμαία έως την Κάτω Ιταλία. Με αυτές τις μελέτες ο Άρης Πουλιανός έδειξε ότι ο ελληνικός λαός είναι αυτόχθων και ότι είναι κοινές οι ρίζες του με αυτές των αρχαίων Ελλήνων και αντέκρουσε τις προηγούμενες και ευρύτατα διαδεδομένες θέσεις τής γερμανικής κυρίως επιστήμης που κατέτασσε τους Έλληνες σε σλαβικούς και άλλους λαούς.

Πάνω: Αναπαράσταση από το μουσείο Πετραλώνων : το σημείο που βρέθηκε ο Αρχάνθρωπος (το κρανίο του κολλημένο στον βράχο και ο σκελετός του κάτω από το σταλαγμιτικό υλικό)

Σχετικά με την πανίδα και τον άνθρωπο του σπηλαίου Πετραλώνων, οι Breitinger και Sickenberg (1964) κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι 70.000 περίπου ετών, ενώ ο Breitinger θεώρησε πως από ανθρωπολογική σκοπιά το κρανίο συγγενεύει τόσο πολύ με τα αφρικανικά ευρήματα ώστε μπορεί ν’ αναγορευθεί σαν ο «πρώτος Αφρικανός έξω από την Αφρική». Το Γεωλογικό Τμήμα τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ασπάσθηκε τα συμπεράσματα αυτά και έδωσε επιπλέον την ερμηνεία ότι το ανθρώπινο κρανίο ολίσθησε στο εσωτερικό τού σπηλαίου από βρόχινα ή άλλα ύδατα και ότι έτσι δεν υφίσταται καμία παλαιοντολογική ή στρωματογραφική του διάταξη.

Από το 1965 ο Άρης Πουλιανός (έτος επαναπατρισμού του από την τ. Σ. Ένωση) συνέχισε να μελετά το κρανίο και το σπήλαιο Πετραλώνων και, αντίθετα με τον Breitinger, διατύπωσε την καθιερωμένη πλέον σήμερα άποψη ότι ο άνθρωπος των Πετραλώνων αποτελεί μία ξεκάθαρα ευρωπαϊκή προγονική μορφή που αναπτύχθηκε στο χώρο της Ν.Α. Ευρώπης. Η σχεδόν τέλεια ορθογναθία, το σχήμα τής οδοντοστοιχίας, η κατασκευή τού ινιακού οστού ήταν, ανάμεσα στα άλλα, τα βασικά επιχειρήματα του Άρη Πουλιανού.

Η ανάγκη συστηματικών ανασκαφών και όχι μόνο επιφανειακών περισυλλογών των ευρημάτων πρόβαλε επιτακτική. Η διενέργεια των ανασκαφών αυτών καθυστέρησε εξαιτίας τού στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1967, της απομάκρυνσης του Άρη Πουλιανού από κάθε κρατική θέση, αλλά και της ολιγόμηνης εκτόπισής του στη Γιάρο και τη Λέρο. Παρ’ όλα αυτά, και σε πείσμα των καιρών, κατόρθωσε να προβεί στην πρώτη ανασκαφική τομή στο σπήλαιο Πετραλώνων την άνοιξη του 1968. Οι ανασκαφικές εργασίες διακόπτονται εντός μηνός, με δικτατορικό τρόπο, αλλά τα επιστημονικά συμπεράσματα που ανακοινώνονται στον Τύπο (18 και 19 Απριλίου 1968) και δημοσιεύονται στο περιοδικό Archaeology τον Ιανουάριο του 1971, είναι πάλι διαφορετικά από τις προηγούμενες μελέτες. Ανακαλύπτεται η ύπαρξη διατεταγμένης στρωματογραφίας που ξεπερνά τις 700.000 χρόνια. και σε κάθε σχεδόν γεωλογικό στρώμα διαπιστώνεται η ανθρώπινη παρουσία με την αποκάλυψη παλαιολιθικών εργαλείων τής ίδιας ηλικίας και τα ίχνη τής αρχαιότερης μέχρι σήμερα φωτιάς που είχε ανάψει ποτέ ανθρώπινο χέρι. Ανατρέπονταν έτσι όχι μόνον οι προηγούμενες θεωρήσεις για το σπήλαιο Πετραλώνων, αλλά και όλες οι δοξασίες περί της εξόδου τού ανθρώπου από την Αφρική και της έλευσής του στην Ευρώπη πριν από 200-300.000 χρόνια.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση Τύπου του 1968 ο Sickenberg, παραπονούμενος ότι δε διέθετε συγκριτικό οστεολογικό υλικό κατά την πρώτη του μελέτη των απολιθωμάτων στη Θεσσαλονίκη, ζήτησε να του αποσταλούν τα ευρήματα για να τα ξαναμελετήσει, πολλά από τα οποία δυστυχώς ουδέποτε επέστρεψαν. Η νέα του μελέτη (δημοσιευμένη το 1975), αν και δεν αναφέρεται στις ανασκαφές του 1968, κατέληξε στην, όπως ο ίδιος αποκάλεσε, «αναθεώρηση της πανίδας των Πετραλώνων» και ερχόταν να συμπλεύσει με την ηλικία που προσδιόρισε ο Α. Πουλιανός το 1968-71.

Οι ανασκαφές και οι έρευνες συνεχίζονται με την πτώση τής δικτατορίας, ουσιαστικά από το 1975 έως και το 1983, με άδειες του Υπουργείου Πολιτισμού και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας στο όνομα τής Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος και του Άρη Πουλιανού, καθόσον δεν υφίσταται κανένας αρμοδιότερος φορέας. Παρεμπιπτόντως μπορεί να αναφερθεί ότι σε ενέργειες του ίδιου επιστημονικού σωματείου οφείλεται η δημιουργία, το 1977, της Υπηρεσίας Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας τού Υπουργείου Πολιτισμού, με την ελπίδα να καταφέρει κάποτε να λειτουργήσει στην κατεύθυνση της κρατικής μέριμνας και προστασίας των παλαιοανθρωπολογικών ευρημάτων τής χώρας.

Παράλληλα, το 1976, ο χώρος τού σπηλαίου απαλλοτριώθηκε από τον ΕΟΤ και υπό το καθεστώς ειδικής σύμβασης ανατέθηκε στην Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος η επιστημονική αξιοποίηση (1979) και προβολή σπηλαίου και ευρημάτων. Με δικά της έξοδα προχώρησε η ανέγερση εργαστηρίων για την εξυπηρέτηση των ανασκαφών και η κατασκευή Μουσείου και ξενώνων (1980/1) συνολικής χωρητικότητας 2000 τ.μ.

Τα νεώτερα συμπεράσματα, τα οποία προέκυψαν από τις έρευνες της δεύτερης ανασκαφικής περιόδου, αποδίδουν καινούργιους καρπούς που στηρίζονται στις μελέτες τής μεγαλύτερης ίσως επιστημονικής διεθνούς ομάδας που σχηματίστηκε ποτέ για την επίλυση των επί μέρους ανασκαφικών προβλημάτων (46 ειδικοί από 12 κράτη). Οι διδάκτορες καθηγητές: B. Kurten (Φινλανδός), M. Kretzoi (Ούγγρος), M. Ikeya (Ιάπωνας), I. Horacek (Τσέχος), G. Belluomini (Ιταλός), A. Moigne (Γαλλίδα), ο R. Murrill (ΗΠΑ) και άλλοι, συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο ηχηρά ονόματα των συνεργατών που επέλεξε η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος να στελεχώσουν τις έρευνες. Από ελληνικής πλευράς πρέπει να αναφερθούν επίσης οι Γ. Μανιάτης του «Δημοκρίτου», Γ. Λυριτζής της Ακαδημίας Αθηνών, Σ. Παπαμαρινόπουλος του Παν/μιου Πατρών και Χ. Παπαστεφάνου του Παν/μιου Θεσσαλονίκης.

Επιγραμματικά το σύνολο των νέων συμπερασμάτων, πέρα από την επιβεβαίωση, με τις πιο σύγχρονες μεθόδους απόλυτης χρονολόγησης, της ηλικίας που είχε προσδιορίσει αρχικά ο Άρης Πουλιανός, αφορά τον στρωματογραφικό συσχετισμό τού κρανίου τού επονομαζόμενου Αρχανθρώπου με διάφορα υλικά που χρονολογούνται στις 700.000 περίπου χρόνια. Η εφαρμογή των πιο αναλυτικών μεθόδων ανασκαφής οδήγησε στην ανεύρεση πρωτοφανών για την εποχή ευρημάτων όπως απολιθωμένων τμημάτων ξύλου, ενός φύλλου πρίνου και ζωικών τριχών και κοπρολίθων. Επίσης, έδωσαν τη δυνατότητα τόσο του αλληλοσυσχετισμού διαφόρων ανασκαφικών θέσεων από τη Σιβηρία έως την Αγγλία διαμέσου των Πετραλώνων, όσο και του ασφαλέστερου ελέγχου τής χρονολόγησης μεταξύ τους (διαμέσω των στρωματογραφικών και παλαιοοικολογικών οριζόντων τους). Η αδιάλειπτη σχεδόν παρουσία των λίθινων και οστέινων εργαλείων τού ίδιου εξελικτικού σταδίου τού Αρχανθρώπου από τα κατώτερα (~750.000 ετών) στα ανώτερα (~550.000 ετών) στρώματα έδειξε τη μακρόχρονη παρουσία του στην ευρύτερη περιοχή τής Χαλκιδικής. Εξάλλου, ποτέ δε σταμάτησε η ίδια γραμμή αυτής της εξελικτικής πορείας στην περιοχή, καθόσον οι πιο κοντινοί ανθρωπολογικά σύγχρονοι απόγονοί του αποδείχθηκε (ήδη από το 1973 στο 9^ο Διεθνές Συνέδριο Ανθρωπολογίας του Σικάγο από τον Άρη Πουλιανό) ότι είναι οι νομάδες τής Πίνδου Σαρακατσάνοι και γενικότερα οι κάτοικοι της Ν. Βαλκανικής.

Ο Νίκος Πουλιανός (γιος του Άρη Πουλιανού) είναι διδάκτωρ Ανθρωπολογίας τού Πανεπιστημίου τής Φλωρεντίας, μέλος τής Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ανθρωπολόγων, επιστημονικό στέλεχος της Υπηρεσίας Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας τού Υπουργείου Πολιτισμού και Πρόεδρος της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος . Στη διδακτορική του διατριβή ασχολήθηκε ερευνητικά με ένα μέρος των ευρημάτων τού σπηλαίου Πετραλώνων και προχώρησε στη σύνθεση των μέχρι σήμερα μελετών, εξετάζοντας μαζί και όσες αντίθετες απόψεις είχαν προκύψει κατά καιρούς. Στον πρόλογο της διδακτορικής διατριβής ο διευθυντής τού Ανθρωπολογικού Ινστιτούτου τής Φλωρεντίας καθηγητής Brunetto Chiarelli (και Πρόεδρος του επόμενου Παγκόσμιου Συνεδρίου Ανθρωπολογίας του 2003) εύγλωττα αναφέρει: «….Κεντρικό στοιχείο για το συμπέρασμα ότι η κατοίκηση της Ευρώπης ανέρχεται τουλάχιστο στις 700.000 χρόνια αποτελεί το ανθρώπινο κρανίο που βρέθηκε στο σπήλαιο Πετραλώνων… Η εργασία αυτή αποτελεί μία προσφορά υψηλού ευρωπαϊκού επιπέδου… με πολλά πρωτότυπα δεδομένα για την αρχαιότητα, τις συνθήκες και τον τρόπο ζωής αυτού του προϊστορικού ανθρώπου. Μία άλλη όψη είναι και η κριτική αλλά αμερόληπτη παρουσίαση των έντονων επιστημονικών διχογνωμιών, στις οποίες συμπαρασύρθηκαν και ενεπλάκησαν ακόμη και κυβερνητικές ελληνικές υπηρεσίες…».

Προαναφέρθηκε ότι οι ανασκαφές τού Άρη Πουλιανού συνεχίστηκαν μέχρι το 1983. Αυτό συνέβη γιατί διακόπηκαν για δεύτερη φορά, για λόγους προφανώς τελείως άσχετους με την επιστήμη, καθόσον στα μέλη τής ομάδας του απαγορεύθηκε κάθε πρόσβαση τόσο στις ανασκαφές όσο και στα ίδια τα ευρήματα και ενάντια σε κάθε έννοια που απορρέει από τα πνευματικά και γενικότερα τα δικαιώματα του Ανθρώπου. Αποτέλεσμα, επί 15 χρόνια τα ευρήματα παρέμειναν απρόσιτα για μελέτη και ασυντήρητα στο έλεος της φθοράς στις αποθήκες τού Μουσείου. Μία προσέγγιση στα αίτια αυτής της κατάστασης μπορεί να αποδοθεί στο γεγονός ότι προφανής στόχος ήταν αφ’ ενός να αποκρυβεί το μέγεθος των λαθών που προηγήθηκαν των ανασκαφών και αφ’ ετέρου να εμποδιστεί η άντληση όσων νεότερων επιστημονικών συμπερασμάτων παρέμεναν ακόμη κρυμμένα τόσο επί των αδημοσίευτων ευρημάτων του Μουσείου όσο και στα ιζήματα του σπηλαίου. Σχετικά με τα παραπάνω υποβλήθηκε το Σεπτέμβριο του 1994 ένα αναλυτικό υπόμνημα στο γραφείο τού Υπουργού Πολιτισμού. Σ’ αυτό σημειώνεται με σαφήνεια ότι, πέρα από τις προσπάθειες υφαρπαγής τού πνευματικού έργου που εκδηλώθηκαν ακόμη και σε επίσημες συνεδριάσεις, η μετά το 1983 στάση τού Υπουργείου ευνοεί κατ’ εξοχήν τους ανταγωνιστικούς φορείς τού εξωτερικού που ασχολούνται με συναφή ζητήματα. Διότι είναι προφανέστατο ότι το φρενάρισμα των ερευνών τού Άρη Πουλιανού έδωσε την ευκαιρία στους ξένους ανασκαφείς και ερευνητές να ανασυγκροτηθούν και να ανασυντάξουν τις απόψεις τους πάνω σε αντίστοιχα ζητήματα. Το αποτέλεσμα όμως ήταν να στερηθεί η χώρα μας τα οφέλη από το προβάδισμα που της αντιστοιχούσε.

Το 1997 η Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος, δικαιωμένη ύστερα από 15ετή δικαστικό αγώνα, τόσο στον Άρειο Πάγο όσο και το Συμβούλιο της Επικρατείας, επανήλθε στο χώρο τού σπηλαίου. Έκτοτε ο ΕΟΤ και το Υπουργείο Πολιτισμού προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταστήσουν ανενεργές τις Δικαστικές Αποφάσεις (από διακοπές ύδρευσης και τηλεπικοινωνιών έως αλλαγές Νόμων). Αυτή η τακτική δεν γίνεται αποδεκτή από την Α.Ε.Ε. και συνεχίζεται ο δικαστικός αγώνας.

Εν κατακλείδι, με την ευκαιρία τής 40ης επετείου τής μεγαλύτερης ανακάλυψης του 20^ου αιώνα στον τομέα της Ανθρωπολογίας, μπορεί να πει κανείς ότι από πλευράς Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος διατέθηκαν όλα τα υπάρχοντα μέσα για την προστασία των ευρημάτων καθώς και την προβολή και αξιοποίηση της μεγάλης επιστημονικής τους σημασίας. Με ή χωρίς την αρωγή τού επίσημου κράτους, ανάγκη αλλά και χρέος είναι να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια. Οι ανθρωπολόγοι από τη φύση των σπουδών τους δεν μπορεί παρά να είναι αισιόδοξοι. Κι αυτό γιατί διδάσκονται και διδάσκουν τη συνεχή ουσιαστικά (παρά τα όποια πισωγυρίσματα) βιολογική, κοινωνική και πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου και ένα σπουδαίο σταθμό αυτής της εξέλιξης αποτελεί ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων.

Αναδημοσίευση από την σελίδα της Ανθρωπολογικής Eταιρείας Ελλάδος

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε :

• στην συνέντευξη του Παλαιοανθρωπολόγου Dr 'Αρη Πουλιανού που παραχώρησε στην 'Αγνωστη Ελληνική Ιστορία
• στην σελίδα της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος
• στο βιβλίο " ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ " του Δρ. ΑΡΗ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ εκδόσεις της Βιβλιοθήκης της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος
• στο βιβλίο "Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ" του Δρ. ΑΡΗ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ εκδόσεις της Βιβλιοθήκης της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος.
• στην επετηρίδα "ΑΝΘΡΩΠΟΣ" τόμοι 10 και 13 (επίσημο έντυπο της Ανθρωπολογικής Εταιρείας Ελλάδος)

 

Μέρος του κειμένου που αφορά τον Αρχάνθρωπο των Πετραλώνων (3) προέρχεται από: εφημερίδα "ΟΙΚΟΝΕΑ" Ιούλ-Αύγ. 1997 (ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ) Όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από την Επετηρίδα "ΑΝΘΡΩΠΟΣ" της ΑΕΕ

© 1997-2001 ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ www.ancientgr.com   OΙ ΠΡΩΤOΕΛΛΗΝΕΣ(Γεωργίου Κ. Γεωργαλά) Κάποτε, σε εποχές χαμένες στήν αχλύ του χρόνου υπήρξε ένας υψηλού επιπέδου οικουμενικών διαστάσεων πολιτισμός.Ο πολιτισμός αυτός είχε μία κοινή αρχική πηγή από την οποία ακτινοβόλησε. Αυτήν άλλοι την τοποθετούσαν σε χαμένες ηπείρους (Ατλαντίς, Μου, Λεμουριά), άλλοι σε κάποια εξαφανισθείσα, άγνωστη φυλή και άλλοι στο διάστημα απ' όπου υποθέτουν ότι ήλθαν οι φανταστικοί εξωγήινοι εκπολιτιστές. Όλες αυτές οι προτάσεις είναι εικασίες χωρίς σοβαρή τεκμηρίωση. Μαζί με πολλούς άλλους, θεωρώ ότι Πηγή του προκατακλυσμιαίου πολιτισμού ήταν η Αιγηίς και μετά την καταβύθισί της ο Αιγαιακός και ο ευρύτερος Περιαιγαιακός χώρος. Η πρότασις αυτή στηρίζεται σε σοβαρή τεκμηρίωσι: κείμενα αρχαίων συγγραφέων, παραδόσεις, γλωσσικές ομοιότητες, ανθρωπολογικά ευρήματα, ανΘρωπωνύμια, τοπωνύμια, διαπιστώσεις της γεωφυσικής κλπ. α) Η Αιγηίς είναι η Πρωτογή Διαπίστωσις της γεωλογίας: η πρώτη στεριά που αναδύθηκε από την Πανθάλασσα η οποία κάλυπτε τον πλανήτη είναι η Πελαγονική. Αυτή περιελάμβανε τμήματα της σημερινής Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Ευβοίας, με τον Όλυμπο, την Όσσα και το Πήλιο. Γύρω της σιγά-σιγά, δημιουργήθηκε η Αιγηίς. Για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια αυτή ήταν η μοναδική χερσαία επιφάνεια του πλανήτη: Όπως ήταν επόμενο εδώ εμφανίστηκε η πρώτη μη Θαλάσσια ζωή. Ότι στον Ελλαδικό χώρο (τμήμα της Αιγηίδος) υπήρχε πλούσια ζωή, συνάγεται και από τα ευρήματα. Σ' αυτόν ζούσαν ο Ουρανοπίθηκος ο Μακεδονικός(11εκ.),ο Μεσοπίθηκος ο Πεντελικός (10 εκ.), το Μαστόδοντο της Xίoυ (15εκ.), το Μαστόδοντο της Πτολεμαίδος (3εκ.), ο ΟρΘονόκερος της Βεροίας (1 εκ.), τα Λείψανα από 53 διαφορετικά είδη προϊστορικών φυτοφάγων και σαρκοβόρων ζώων βρέθηκαν στο Πικέρμι, Σκελετοί προϊστορικών ζώων μεταξύ και μαστόδοντων βρέθηκαν στην Σάμο, στον Αλμυροπόταμο Ευβοίας, στην Θεσσαλία, στην περιοχή Θεσσαλονίκης. Στην Μεγαλόπολι Πελοποννήσου βρέθηκαν απολιθωμένοι σκελετοί ελεφάντων, ρινόκερων, ιπποποτάμων, ίππων κ.ά.. Είναι ενδιαφέρον ότι εκεί βρέθηκαν και λείψανα του “προγενούς βοός” του οποίου συναντούμε και στην Μινωική Κρήτη, καθώς και του "Πλατωνίου" (είδος μικρόσωμου ελαφιού) που επιβιώνει και σήμερα στην Ρόδο. Λείψανα προϊστορικών ζώων βρέθηκαν και στην Κρήτη, στην Κοζάνη, στα Γρεβενά, στην Δράμα. Στον Πηνειό (Θεσσαλία) και στην Πτολεμαίδα βρέθηκαν απολιθωμένα οστά πανάρχαιων ζώων μαζί με εργαλεία και όπλα. Η ύπαρξις αυτής της πανίδας προϋποθέτει πλούσια χλωρίδα. Οι λιγνίτες άλλωστε αποτελούν έμπρακτη μαρτυρία για την ύπαρξη δοντιών. Η διαπίστωσις ότι ζούσαν μεγαθήρια στα νησιά, επιβεβαιώνει την ύπαρξιν της Αιγηίδος. Τον Δεκέμβριο του 1997 ανακοινώθηκε ότι στην κορυφή της κρητικής Ίδης βρέθηκαν απολιθωμένα σφουγγάρια και άλλα θαλάσσια όντα ηλικίας 100 εκ. ετών, εύρημα που επιβεβαιώνει την πρώιμη ανάδυσι του Ελλαδικού χώρου από την Πανθάλασσα. β) Η Αιγηίς κατά πάσα πιθανότητα υπήρξε χώρος ανθρωπογενέσεως i) Της γεωλογίας: Η Αιγηίς είναι από τις πρώτες χερσαίες επιφάνειες του πλανήτη. ii) Της γεωφυσικής και της κλιματολογίας :Η Αιγηίς για μακρότατο διάστημα ήταν ο προσφορότερος χώρος για την εμφάνιση και την ανάπτυξι εξωθαλάσσιας ζωής με επιστέγασμα την διαμόρφωσι νοήμωνων όντων. iii) Της παλαιοανθρωπολογίας. Ο άνθρωπος εμφανίζεται πολύ ενωρίς στην Αιγηίδα και μάλιστα ως έμφρων (εργαλεία-όπλα 3 εκ. ετών). iv) Της ιστορίας: Ο πρώιμος έμφρων άνθρωπος της Αιγηίδος, ζει σε εξαιρετικώς ευνοϊκές συνθήκες και προηγείται των άλλων ανθρωπίνων ομάδων σε οικονομική, κοινωνική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξι (αρχαιολογικά ευρήματα, μυθολογία, αρχαίοι συγγραφείς). ν) Η Αιγηίς είναι λίκνον των Αρίων. Ποια ήταν η φυλή που διαμορφώθηκε στην Αιγηίδα; Τα πάντα πιστοποιούν ότι πρόκειται για την(*1) λευκή φυλή των Αρίων . vi) Οι Αιγαίοι- 'Αριοι είναι η αρχαιότερη ανθρώπινη φυλή. Οι φυλές των ανθρώπων δεν διαμορφώθηκαν όλες ταυτοχρόνως, αφού εμφανίστηκαν σε διάφορες κοιτίδες (πολυγένεσις). Τόσον οι συνθήκες της Αιγηίδος, όσον και η κατά πολύ ανωτέρα των άλλων εξέλιξις των κατοίκων της σε όλους τους τομείς, δείχνουν ότι οι Αιγαίοι είναι οι πρώτοι άνθρωποι στον πλανήτη. Η ταχύτερη άνοδός τους στην κλίμακα του πολιτισμού, και η άφιξή τους στην ανώτατη βαθμίδα της προϋποθέτει μακρότατο (και μακρύτερο) χρόνο εξελικτικής πορείας. i) Η σε διαφορετικούς χώρους, ανισόχρονη εμφάνιση των ανθρωπίνων φυλών, σημαίνει ότι αυτές δεν βρίσκονται στο ίδιο στάδιο εξελίξεως, όπως δύο άνθρωποι που γεννήθηκαν σε διαφορετικές χρονολογίες δεν βρίσκονται στον ίδιο βαθμό ωριμότητας. ii) Οι Αιγαίοι υπήρξαν εκπολιτιστές. Το πραγματικό γεγονός των διαφορών μεταξύ φυλών δεν αντιβαίνει προς τις έννοιες αγάπης, αλληλεγγύης και αδελφοσύνης μεταξύ των ανθρώπων, αφού ο μεγαλύτερος, ευφυιέστερος, ικανότερος αδελφός έχει καθήκον να συμπαρίσταται στους υπόλοιπους. Αυτό ακριβώς έπραξαν οι Αιγαίοι οι οποίοι διεδραμάτισαν ρόλον εκπολιτιστών της ανθρωπότητας. iii) Οι Αιγαίοι είναι οι δημιουργοί του πνευματικού πολιτισμού. Η εξέλιξις είναι λειτουργία αυξανόμενης περιπλοκοποιήσεως. Όσο υψηλότερη είναι η μορφή της ζωής, τόσο πιο αναπτυγμένη είναι η ικανότητά της να συλλαμβάνει έννοιες. Όσο μια μορφή ανεβαίνει σε ανώτερο επίπεδο, τόσο αποκτά περισσότερες δυνατότητες για πνευματική δημιουργία. Γι' αυτό οι Αιγαίοι υπήρξαν οι δημιουργοί του πνευματικού πολιτισμού. Μια απόδειξις είναι η απόλυτη ανωτερότης της γλώσσας τους που είναι η Ελληνική. iv) Οι Αιγαίοι είναι οι Πρωτοέλληνες. Η ανθρωπολογία διεπίστωσε την αδιάσπαστη φυλετική συνέχεια των ανθρώπων του Αιγαιακού χώρου. Στην συνέχεια αυτήν αντιστοιχούν οι συνέχειες στις παραδόσεις, στις μνήμες, στην γλώσσα, στον πολιτισμό, στον χαρακτήρα. ν) Οι Έλληνες υπήρξαν ηγέτες της ανθρωπότητας. Όσο πιο ανεπτυγμένο είναι ένα είδος, τόσον ευρύτερες δυνατότητες ελευθερίας και ηγεσίας έχει. Γι' αυτό οι Έλληνες υπήρξαν οι κατ' εξοχήν ελεύθεροι άνθρωποι. Οι ανθρωπογνωστικές επιστήμες διαπίστωσαν ότι μόνον ένα 5% των ανθρώπων διαθέτει ηγετικά προσόντα. Αυτοί αποτελούσαν, αποτελούν και θα αποτελούν την “ηγετική μειοψηφία” (η ζωολογία επιβεβαιώνει ότι η ίδια αναλογία υπάρχει και στα ζώα).Αν αυτή την διαπίστωσι την επεκτείνουμε σε ολόκληρο το ανθρώπινο είδος, ως σύνολο, τότε έχοντας υπ' όψιν μας την Ιστορία και τον ρόλο που διεδραμάτισαν οι Έλληνες σ' αυτήν, Θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι αυτοί, για χιλιάδες χρόνια απετέλεσαν την “ηγετική μειοψηφία” της ανθρωπότητος. Σ' αυτό είχαν ήδη καταλήξει οι Έλληνες της κλασσικής εποχής οι οποίοι διέκριναν τους ανθρώπους σε δύο είδη, 'Ελληνες και βάρβαρους, θεωρώντας αυτονόητο οι πρώτοι να ηγούνται των δεύτερων. Η αντίληψις αυτή επέζησε ως το 1453, όταν ο Κωνσταντίνος o Παλαιολόγος, στην ύστατη ομιλία του προς τους Πολιορκημένους 'Ελληνες της Βασιλεύουσας υπεγράμμισεν ότι “είμεθα λαός κυρίων”(*2). Όπως είπε και ο Γκαίτε “ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι οι Ελληνες για την αυθρωπότητα”,. vi) Οι Πρωτοέλληνες απλώθηκαν στην οικουμένη. Ανήσυχος, ερευνητικός, απαντητικός στις προκλήσεις ο Αιγαίος ’ριος άνθρωπος, ο Πρωτοέλλην εξαπλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, μεταφέροντας και διαδίδοντας παντού πολιτισμικά στοιχεία. Στην εξάπλωση αυτήν προφανώς να συνέτειναν και αίτια όπως (*3) υπερπληθυσμός και οι φυσικοί παράγοντες . vii) Με την εξάπλωσί του ο Αιγαίος διεμόρφωσε ένα οικουμενικό κράτος Συμπολιτειακού χαρακτήρος και ένα παγκόσμιο πολιτισμό με τοπικές παραλλαγές. Είναι η εποχή του “χρυσού γένους" που επέζησε στις αναμνήσεις των ανθρώπων ως παράδεισος, Εδέμ κλπ. viii) Η Αιγηίς πλημμύρισε. Η κοιτίς αυτού του πολιτισμού και το κέντρον της ισχύος της οικουμενικής Συμπολιτείας, επλήγη με την καταβύθησι της Αιγηίδος, μεταξύ ιε'-κ' π.Χ. χιλιετίας. Το πλήγμα ήταν βαρύ, αλλά όχι θανατηφόρο. Η Αιγηίς δεν εξαφανίστηκε ολόκληρη. Στα σημαντικά τμήματα που έμειναν εκτός υδάτων, ο πολιτισμός διεσώθη και από εκεί ξανάρχισε η ανορθωτική προσπάθεια, η οποία έδωσε πλούσιους καρπούς. Eίναι η εποχή του “αργυρού γένους" που διεδέχθη το “χρυσό" της προγενέστερης περιόδου. ix) Ο πολιτισμός κατεστράφη. Το 9654 π.Χ. ένας αστεροειδής προσκρούει στην γη. Η καταστροφή είναι ασύλληπτη. Οι επιστήμονες την είχαν προβλέψει με τις αστρονομικές τους παρατηρήσεις και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να διασώσουν τις γνώσεις και τα στοιχεία του “αργυρού" πολιτισμού. Ίδρυσαν τα “μουσεία" ως καταφύγια των μουσών (=γνώσεων και τεχνών) σε ορεινά σημεία. 'Εκτισαν πυραμίδες ως αποθήκες σοφίας. Και φρόντισαν για την σωτηρία χρησίμων ανθρώπων (οι Τελχίνες κατέφυγαν εγκαίρως στην Αίγυπτο). Ελάχιστα πράγματα, λίγοι οι άνθρωποι που διέφυγαν την καταστροφή. Η αγριότης αντικαθιστά τον πολιτισμό. Είναι το χάλκειον γένος>, χ) Οι μετακατακλυσμιαίοι 'Ελληνες ανάκτησαν τον πολιτισμό(*4). Με την βοήθεια διασωθέντων σοφών που προστρέχουν στα Μουσεία και στα άλλα εναπομείναντα αρχεία γνώσεων (πυραμίδες), οι άνθρωποι επαναρχίζουν την επίπονη αναρρίχησή τους προς τον πολιτισμό. Αγωνίζονται επί χιλιετίες έως φθάσουν σε επίπεδα πολιτισμού που βεβαίως είναι πολύ κατώτερα από τα προκατακλυσμιαία. Την δ' π.Χ. χιλιετία, ο Περιαιγαιακός χώρος και πάλιν ακμάζει. Και οι κάτοικοί του εξορμούν για ακόμη μία φορά προς όλους τους ορίζοντες. Είναι η εποχή των “ημίθεων" και των “ηρώων”, που ιδρύουν τις μεγάλες, αλλά πολύ πιο περιορισμένες από τις προκατακλυσμιαίες αυτοκρατορίες τους (Πελασγών, Μινωιτών, Αχαιών - Κρήτης, Μυκηνών, Τροίας κ.ά.). Αρχίζει η (νέο) “ιστορική" εποχή, την ιστορία όμως των μετακατακλυσμιαίων Ελλήνων θα προσπαθήσω να παρουσιάσω στο επόμενο βιβλίο μου. (*1) Στην “Ιστορία τον πολιτισμού” τον πανεπ. της Οξφόρδης (κεφ. VIII “Το πρόβλημα των Αρίων”) yράφεται: “Το λίκνο των Αρίων πρέπει να περιλαμβάνη τα Βαλκάνια και το οροπέδιο της Μ. Aσίας. Εκεί γεννήθηκε η γλώσσα των Αρίων”. (*2) Αξίζει να σημειωθή ότι οι'Ελληνες ζούσαν περισσότερο απ' όσο οι άνθρωποι των άλλων φυλών. Πρόκειται για ιδιότητα που εξακολουθούν ως ένα βαθμό να έχουν και οι σύγχρονοι'Ελληνες. Αυτό μπορεί να οφείλεται στον τρόπο ζωής τους, στην αρμονία με την φύση, στις γνώσεις τους περί υγιεινής, στο κλίμα, στην διανοητικότητά τους (οι πνευματικοί άνθρωποι ζουν περισσότερο) αλλά και στα γονίδιά τους. (*3) Στο “Πόπουλ Βουχ” των Μάγιας γράφεται: “Εκεί όπου ανατέλει ο ήλιος γεννήθηκαν οι πρώτοι άνθρωποι .'Οταν πλήθυναν, άλλοι τράβηξαν ανατολικότερα και άλλοι ήρθαν στην χώρα μας”. (*4) “Οι Μετακατακλυσμιαίοι'Ελληνες” είναι το Θέμα του επόμενου βιβλίου που θα κυκλοφορήση προσεχώς από τις εκδόσεις “Τότε” ως ζ' στην σειρά “Οι ρίζες>,. Εδώ αρκούμαι σε μια συνοπτικότατη αναφορά στην πορεία των Ελλήνων μετά τον κατακλυσμό. ΠΗΓΗ :ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ¨ ΤΟΤΕ ¨ τεύχος 71 (Μάρτιος-Απρίλιος 1998) σελ.62 OCT Feb Mar 5 2006 2007 2008 28 captures 5 May 99 - 5 Feb 07 Close Help "ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΑΦΡΙΚΗ" Αυτό τον τίτλο είχε το άρθρο που δημοσίευσε το έγκυρο επιστημονικό περιοδικό «New Scientist» τ. 1701 με αφορμή την ανακάλυψη που περιγράφουμε παρακάτω : Τον Σεπτέμβριο του 1989 ανεκαλύφθη στο Ξηροχώρι Θεσσαλονίκης από τους Παλαιοντολόγους Γεώργιο Κουφό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Λουί ντέ Μπονίς του Πανεπιστημίου Πουατιέ της Γαλλίας το κρανίο ανθρωποειδούς - προγόνου του ανθρώπου , της ομάδας των ραμαπιθήκων , ηλικίας 9-11 εκατομμυρίων ετών . οι επιστήμονες το ονόμασαν "Ουρανοπίθηκο Μακεδονικό". Σημειωτέον , ότι το παλαιότερο εύρημα ανθρωποειδούς - προγόνου του ανθρώπου (;) - ήταν εκείνο του Αυστραλοπιθήκου του Αφρικανικού , ο οποίος παρουσιάσθηκε στην περιοχή του Ισημερινού πρίν 3,18 εκατομμύρια χρόνια (κατ' άλλους πριν 5 εκ.) , και βάσει αυτού του ευρήματος εθεωρείτο κοιτίδα του ανθρώπου η Αφρική. όμως ο ραμαπίθηκος της Μακεδονίας είναι κατά 5-7 περίπου εκατομμύρια έτη αρχαιότερος απ' τον Αφρικανικό .Αυτό το γεγονός ώθησε το περιοδικό «New Scientist» να δώσει τον τίτλο "Κοιτίδα του ανθρώπου η Ελλάδα και όχι η Αφρική" στο άρθρο του... [Εκτός από το συγκεκριμένο εύρημα , στήν Μακεδονία και σε άλλα μέρη της Ελλάδος π.χ. Πεντέλη (μεσοπίθηκος ο Πεντελικός ηλικίας 10 εκατομ. ετών) , στο Αλιβέρι (Ελλαδοπίθηκος ο ημιόρθιος 9-10 ηλικίας εκατομ. ετών) και φυσικά ο πρωτάνθρωπος Homo Errectus Trilliensis (αρχάνθρωπος των Πετραλώνων) που έζησε πριν από 11 εκατομύρια χρόνια (σύμφωνα με το νέο εύρημα) , έχουν βρεθεί πολλά παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα αρχαιότερα της Αφρικής...... ΠΗΓΗ :ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ¨ ΔΑΥΛΟΣ ¨ τεύχος 193 (Ιανουάριος 1998) σελ.11977