ΝΑΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ

ΝΑΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ

(ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΖΙΜΟΥΘΕΙΟ;)

 

  Ο Στυλιανός Πετράκης στο βιβλίο του "ΕΡΕΥΝΩ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ" παρουσιάζει μία θεωρία για τον Ναό του Επικουρείου Απόλλωνος και προσκαλεί για την επιβεβαίωσή της.
  Ο κύριος Πετράκης αναφέρει (όπως θα δούμε και στο κείμενο που ακολουθεί) ότι ο Ναός κατασκευάστηκε με τέτοιον τρόπο (διαμορφώθηκε-λαξεύτηκε με κλίση ο βράχος, μετά τοποθετήθηκε ένα στρώμα άργιλου, ένα ακόμα με βότσαλα θαλάσσης, ώστε να γίνει η βάση ολίσθησης του ναού και από πάνω τοποθετήθηκαν οι πλάκες των θεμελίων του Ναού) ώστε να τρέπεται περί του άξονα του και να ακολουθεί την μετάπτωση των ισημεριών (δηλαδή έχει μία ολίσθηση 50,2" της μοίρας).

  Ο κ. Πετράκης γράφει:

«...Θα ήθελα να διατυπώσω τη γνώμη μου για τη σκοπιμότητα και τη λειτουργική του ναού του Επικούριου Απόλλωνα, που βρίσκεται κοντά στην Ανδρίτσαινα στην Αρκαδία. Τότε το 1972 πήγα να μελετήσω τον προσανατολισμό, του άξονα του ναού. Επειδή δεν κρατούσα πυξίδα, όπως ξανάγραψα, έμεινα και βγήκαν τα άστρα. Προέκτεινα τον άξονα του vαoύ όπως παριστάνεται από τις ορθογώνιες πλάκες του ανώμαλου τώρα δαπέδου προς τον ουρανό και συνάντησα τον σημερινό πολικό αστέρα το α της μικρής 'Αρκτου. Είχε λοιπόν ένα θαυμάσιο προσανατολισμό από νότο προς βορρά (σημ.ΑΕΙ. το γεγονός έχει αποδειχτεί τε την χρήση πυξίδος). 'Ομως παρατήρησα, ότι o ναός έχει υποστεί μεγάλη φθορά, καθιζήσεις στο δάπεδο και στα νότια σκαλοπάτια, οι κίονες έχουν φύγει από την κατακόρυφο και μάλιστα ένας στην νοτιοανατολική γωνία έχει σπάσει σαν να είχε πάθει μια στρέψη από μετατόπιση ή από μια ολίσθηση προς νότο ολόκληρου του ναού.Δεν μπορούσα να εξηγήσω τη μεγάλη αυτή κατασκευαστική φθορά του ναού.
	Εκεί στο ναό συνάντησα τον κ. Πρίγκουρη, διευθυντή τότε της βιβλιοθήκης της Ανδρίτσαινας και του είπα το σκοπό μου και τι βρήκα πάνω στον ναό και τις παρατηρήσεις μου. Του έδωσα συνάντηση για το βράδυ και μου είπε. Εδώ και τέσσερα χρόνια κάποιος Αμερικανός αρχαιολόγος ο Κούπερ κάνει πηγάδια γύρω στα θεμέλια του ναού για να δεί την στερεότητα των, για να τον αναστηλώσει κάποιο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο.Βρήκε, μου είπε, ότι τα θεμέλια στην ανατολική πλευρά κάθονται, σε βάθος δύο περίπου μέτρων, πάνω σε επίπεδο λαξευμένου βράχου.
Συνάντησε τούνελ στα θεμέλια, βότσαλα θαλασσινά, και όπως γράφει κ. Θάνος Παπαθανόπουλος στο τεύχος 29 Δεκεμβρίου 1988 του περιοδ. «Αρχαιολογία» στα θεμέλια υπάρχει ένα στρώμα από κιτρινοκόκκινο πηλώδες χώμα σε όλη την έκταση.   Στη νότια πλευρά ο Κούπερ βρήκε ότι ο ναός έχει φύγει από τη θέση του και κάθεται πάνω σε αναρρίμματα, μπάζια. Το σχέδιο της αναστήλωσης εγκατελείφθηκε. Παρουσιάστηκε λοιπόν σε μένα ένα δύσκολο πρόβλημα.   Πώς έφυγε ο ναός από τα θεμέλιά του και όμως o άξονάς του να δείχνει τον βορρά, ο ναός είναι έτοιμος ύστερα από μερικές εκατοντάδες χρόνια να σωριαστεί καθώς βρίσκεται στην πλαγιά του υψώματος προς δυσμάς σε ένα βάραθρο. Διάβασα πολλά για το ναό, αλλά σύγχρονα πλούτιζα τις γνώσεις μου γύρω από την άγνωστη για μας σοφία των κατασκευαστών των αρχαίων ναών και μνημείων όπως έγραψα σε προηγούμενο κεφάλαιο.   Μου είπε πάλι o κ. Πρίγκουρης, όταν βρισκόμαστε πάνω στο ναό, ότι δεξιά του ναού, βλέποντας προς βορράν και σε μια ψηλότερη κορυφή της οροσειράς υπάρχει ένας άλλος ναός που και κείνος έχει τον αξονά του προς βορρά. Οι σύγχρονοι μελετητές και οι αρχαιολόγοι λένε ότι ο ναός έχει υποστεί αυτή τη φθορά από τους σεισμούς και τις λεηλασίες από τους διάφορους αρχαιοκάπηλους.     'Ομως όλα αυτά δεν δικαιολογούν την περίεργη μετατόπιση και στρέψη του ναού και τις καθιζήσεις στο δάπεδο.   Αλλά ας έλθουμε τώρα στην αστρονομία. 'Εχουμε βρει πάλι από τους αρχαίους ότι ο πολικός αστέρας, δηλαδή το σημείο του ουρανού που συναντά η προέκταση του άξονα της γης, στην εποχή των πυραμίδων ήταν ένας άλλος αστέρας. 'Ηταν το α του αστερισμού του Δράκοντα.   Παραδεχόμαστε, και είναι σωστό, ότι ένεκα της μετάπτωσης των ισημεριών ο βόρειος πόλος του ουρανού που μπορεί να μην είναι πάνω σε αστέρα μετακινείται και σε διάστημα 26.000 ετών διαγράφει ένα μικρό κύκλο με κέντρο τον πόλο της εκλειπτικής. Πόλος της εκλειπτικής είναι ένα σταθερό σημείο του ουρανού που βρίσκεται αν φέρουμε τη κάθετο από τον 'Ηλιο προς την εκλειπτική. Την περίοδο των 26.000 ετών την έλεγαν οι αρχαίοι πλατωνική περίοδο. Δεν διάβασα όμως ακόμη κάτι σχετικό με τις αστρονομικές εργασίες του Πλάτωνα και των μαθητών του. 'Οποιος τις γνωρίζει μπορεί να μου γράψει.   Η μετάπτωση των ισημεριών κατά 50,2 δεύτερα λεπτά της μοίρας κάθε χρόνο προξενεί την συστολή του χρόνου και τη μετατόπιση των ζωδίων ανάμεσα στους αστερισμούς. Δηλαδή το ζώδιο του Κριού μπήκε στον αστερισμό των Ιχθύων.   Εμείς σήμερα παραδεχόμαστε ότι ο 'Ιππαρχος ο Ρόδιος, δηλαδή από το νησί Ρόδο το 200 π.Χ. ανακάλυψε τη μετάπτωση των ισημεριών. Αν όμως μελετήσουμε τους Ορφικούς ύμνους και ιδιαίτερα τον ύμνο του Απόλλωνα και τον Πλάτωνα θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι πολύ παλαιότερα οι αρχαίοι εγνώριζαν το φαινόμενο και μας το αποτύπωσαν στο ναό του Επικούριου Απόλλωνα. Δηλαδή έκαναν δύο ναούς που να βρίσκονται στον ίδιο μεσημβρινό. Ο ένας είναι ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες Αρκαδίας και ο άλλος είναι πολύ ψηλότερα στην κορυφή του βουνού Κωτυλίου που τον είχαν σαν πιλότο, σαν αφετηρία. Οι άξονες και των δύο ναών είχαν προσανατολισμό προς βορρά. Την χρονολογία της κατασκευής των ο γήινος μεσημβρινός, όπως και σε κάθε χρονολογία, είχε σαν προέκταση στον ουρανό τον ουράνιο μεσημβρινό. Αλλά όμως με το πέρασμα των αιώνων, ο μεν γήινος μεσημβρινός παραμένει ο ίδιος, δηλαδή ο προσανατολισμός προς βορράν των κιόνων του Ερεχθείου και των κάθετων κιόνων του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα κλπ. δηλ. δεν αλλάζει, ενώ ο ουράνιος μεσημβρινός επειδή μεταβάλλεται ο βόρειος πόλος του ουρανού αλλάζει προς τα αριστερά κάθε έτος 50,2 δευτερόλεπτα της μοίρας. 'Ετσι πήγε από το α του αστερισμού του Δράκοντα στο α του αστερισμού της μικρής 'Αρκτου.   Πώς τώρα θα καταδείξουμε πάνω στην επιφάνεια της γης και πώς θα κάνουμε μια κατασκευή για να το μετρήσουμε; Απλούστατα, να βάλουμε ολόκληρο το ναό του Επικούριου Απόλλωνα να στρέφεται περί ένα κατακόρυφο υπόγειο άξονα στη νοτιοανατολική γωνία του και να ολισθαίνει πάνω σε μια κλίνη που να έχει κλίση προς νότο. Να υπολογίσουμε με ακρίβεια το βάρος του ναού ώστε η γωνία στροφής κάθε έτος να είναι ίση με τη μετάπτωση των ισημεριών.   Και τα δύο αυτά θέματα τα έλυσαν οι σοφοί κατασκευαστές του ναού. Διάλεξαν λοιπόν οι ιερείς του Απόλλωνα στον ορεινό όγκο της Αρκαδίας στις Βάσσες ένα πέτρωμα από σχιστόλιθο πον να έχει κλίση προς νότο και στην πλαγιά του κοντά στην κορυφογραμμή, αφού ισοπέδωσαν με ελαφρά κλίση το πέτρωμα, έβαλαν τα υλικά για την ολίσθηση και εκεί πάνω τοποθέτησαν πολλές πλάκες και σε πολλές στρώσεις. Οι μεγάλες πέτρινες πλάκες και οι στρώσεις συνδέονται μεταξύ των με ανοξείδωτους σιδερένιους συνδετήρες. Στο άνοιγμα που άφηνε στο σίδερο έχυναν μόλυβδο για να κρατά τους κραδασμούς. Αυτό το σίδερο και το μολύβι ήταν η αιτία να πάθει ο ναός μεγάλες καταστροφές από τους βεβήλους. Τέτοιες συνδέσεις βλέπουμε στο δάπεδο του ναού της Προναίας Αθηνάς στο θόλο όπως τον λέμε στους Δελφούς στα σκαλοπάτια του Θησείου και αλλού.   'Εκαμαν λοιπόν μια κλίνη, ένα στρώμα που θα περιστρεφόταν γύρω από ένα πέτρινο κατακόρυφο άξονα που θα ήταν βαθιά χωμένος στο πέτρωμα και θα βρισκόταν στην νοτιοανατολική γωνία των θεμελίων. Εκεί επάνω σε όλο αυτό το κατασκεύασμα έβαλαν τις 36 κολόνες του ναού με τη στέγη του αν είχε. Ο ναός θα είχε οπτική επαφή με τον άλλο ναό που βρίσκεται δεξιά βλέποντας προς βορράν στην κορυφή του Κωτυλίου και θα βρισκόταν και οι δύο στον ίδιο μεσημβρινό. Με άλλα λόγια η πυξίδα από το ναό του Απόλλωνα με σκόπευση προς τον άλλο ναό πιλότο - σημαδούρα θα έδειχνε μηδέν. Ευχάριστο και πολύ ικανοποιητικό για ένα ερευνητή είναι να στέκεται στην δυτική πόρτα ενός αναστηλωμένου από τους Ενετούς ιερού κορυφής των Μινωϊτών και να παίρνει τη σκόπευση προς το παραθυράκι της κόγχης του ιερού και να βρίσκει ακριβώς 90 μοίρες. Είναι το εκκλησάκι του εορτάζοντος και σήμερα ναού του Αη-Γιάννη στα 'Απτερα Χανίων.   Ο άξονας του ναού, όπως διαγράφεται από τις πλάκες του δαπέδου ήταν προσανατολισμένος προς βορράν. Μα και σήμερα μετά από 2.500 χρόνια πάλι βλέπει το βορρά έστω και να στρέφεται.   Υπολογίζω ότι αν μετρήσουμε τη γωνία του άξονα του ναού και της διεύθυνσης προς τον ναό του Κωτυλίου θα βρούμε 33 μοίρες.'Ολα αυτά τα πράγματα τα έγραψα και τα παράστησα με σχήματα και στην επιτροπή αναστήλωσης του ναού και στη Μαθηματική Εταιρεία Πατρών, αλλά τiποτε*. H μελέτη και η προώθηση της αρχαίας σοφίας δεν είναι έργο μόνο των αρχαιολόγων και αρχιτεκτόνων, δεν είναι μόνο η μελέτη του κάλλους και της αρμονίας αλλά και η βαθιά σκοπιμότητα και λειτουργική. Γι' αυτό χρειάζεται ένα μεγάλο πλήθος ειδικών επιστημόνων που να έχουν προσαρμοστεί στη σοφία των αρχαίων.   Παρακαλώ τους φοιτητές του Μαθηματικού τμήματος στο Πανεπιστήμιο Πατρών να αφήσουν για μια μέρα τις καφετέριες και τις ντισκοτέκ και αφού διαβάσουν καλά το κεφάλαιο αυτό να πάνε έστω και με τους καθηγητές των πάνω στο ναό να μελετήσουν να μάθουν και να με επαληθεύσουν. 'Εχουν λέει, ερευνητικές ομάδες. Ναι, να ερευνούμε κάτι σωστά. Κάτι που να ανταποκρίνεται στα πράγματα....»

Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο του
ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Μ. ΠΕΤΡΑΚΗ "ΕΡΕΥΝΩ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ"

* αν μπορέσουμε να προμηθευτούμε μέρος των σχεδίων του κ. Πετράκη
θα σας τα παρουσιάσουμε για να κάνουμε πιό προσιτή την μελέτη αυτής της θεωρίας