Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

 

Σε αυτή την ιστοσελίδα μας θα σας παρουσιάσουμε τα νεότερα στοιχεία που αποδεικνύουν την αρχαιότητα της Ελληνικής γλώσσας (κατά συνέπεια οτι το αλφάβητο ΔΕΝ είναι Φοινικική ανακάλυψη) καθώς και κάποιες άγνωστες πτυχές της (όπως π.χ. ότι υπάρχει μεγάλη ομοιότητα λέξεων της αρχαίας Ελληνικής με : α) την γλώσσα των ιθαγενών στα νησιά Χαβάϊ και β) την γλώσσα των Κετσούα-ιθαγενών των περουβιανών Άνδεων).

 

Η Ελληνική είναι το τελειότερο ανθρώπινο επίτευγμα στον τομέα της γλώσσας. Και φυσικά αυτό δεν είναι συμπτωματικό. Διότι "η σκέψις ενός λαού εκφράζεται ίσως πιό άμεσα στην δομή της γλώσσας του απ' όσο σε οποιοδήποτε άλλο δημιούργημά του" (Kitto). 'Αρα η γλώσσα αυτή είναι δημιούργημα λαού με ανώτερη σκέψη και πνευματική συγκρότηση. Οι ιδιότητες που χαρακτηρίζουν την γλώσσα των Ελλήνων χαρακτηρίζουν την υπόστασή τους. Απόδειξις ότι τις ίδιες ιδιότητες (διαύγεια, οικονομία, δύναμη, εκφραστικό πλούτο κλπ) βρίσκουμε στα πνευματικά και καλλιτεχνικά τους δημιουργήματα.

Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι την Ελληνική γλώσσα δεν την έφερε ποτέ κάποιος ημιάγριος λαός «από τα βορεινά βουνά» ή τις «βόρειες πεδιάδες» του. (Σημ. της "ΑΕΙ" - όπως ισχυρίζονται οι υποστηρίζοντες την ινδοευρωπαϊκή προέλευση της Ελληνικής γλώσσας-) Αυτή υπήρχε ανέκαθεν επί τόπου και αναπτυσσόταν επί χιλιάδες χρόνια. Είναι προϊόν εξελίξεως χιλιετιών. Και η γλώσσα που μιλούσαν και έγγραφαν οι Αχαιοί ήταν η συνέχεια της γλώσσας και της γραφής των Πελασγών. Η γλώσσα αυτή, ενιαία αρχικώς (Πρωτοελληνική) διαφοροποιήθηκε, με την εξάπλωση των Αιγαίων (Πρωτοελλήνων) σε μεγάλες (και μακρινές από την μητρόπολη) περιοχές.

'Ετσι προέκυψαν οι ποικίλες διάλεκτοι της Ελληνικής και οι συγγενείς πρός αυτήν γλώσσες διαφόρων λαών (Ιαπετική ομογλωσσία = Ελληνογενείς γλώσσες). Όσο για την γραφή, ο Σλήμαν και ο Έβανς απέδειξαν ότι αυτή ήταν σε χρήση στο Αιγαίο τουλάχιστον από το 2500 π.Χ. και οι νεώτερες έρευνες (επιγραφές στα Πιλάκατα της Ιθάκης και στο Δισπηλιό της καστοριάς) την ανήγαγαν στην στ' χιλιετία (5250 π.Χ.)

Από το βιβλίο "ΠΟΙΟΙ ΗΣΑΝ" του Γ. ΓΕΩΡΓΑΛΑ εκδόσεις ΤΟΤΕ

Τα σημαντικότερα από τα γεγονότα που απέδειξαν την αρχαιότητα της Ελληνικής γλώσσας έναντι των υπολοίπων , είναι τα εξής :

• η ανακάλυψη από τον A. EVANS το 1900 των γραμμικών γραφών Α' και Β' στην Κρήτη και η αποκρυπτογράφηση το 1952 της γραμμικής Β'.
• η ανακάλυψη του Δίσκου της Φαιστού σε έντυπο εικονογραφικό σύστημα γραφής.
• η ανακάλυψη στο Δισπηλιό της Καστοριάς ξύλινης πινακίδας εγχάρακτη με γραμμική Α' που αποτελεί σήμερα το αρχαιότερο δείγμα γραφής στον κόσμο.
• η ανακάλυψη των πρωτοκυκλαδίτικων αγγείων της Μήλου (μέσα 3ης χιλιετίας π.Χ.) και της επιγραφής των Σποράδων (μέσα 5ης χιλιετίας π.Χ.), με χαραγμένα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου ( Α,Υ,Δ, Χ, Ν κλπ). (σύμφωνα με τους υποστηρικτές της Φοινικικής προέλευσης του Αλφαβήτου τα γράμματα εισήχθησαν στον Ελλαδικό χώρο τον 9ο με 8ο π.Χ. αιώνα).

ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ


α) Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΔΙΣΠΗΛΙΟΥ


(Βλέπε Τι νεότερο από τον περιοδικό τύπο "Το τέλος του Ινδοευρωπαϊσμού ;")


Η ξύλινη ενεπίγραφη πινακίδα που βρέθηκε στο Δισπηλιό της Καστοριάς χρονολογήθηκε με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και βρέθηκε ότι είναι ηλικίας 7250 ετών. Ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού της (οπωσδήποτε Ελληνικής -η ομοιότητα των χαρακτήρων με τη Γραμμική Α είναι οφθαλμοφανής) γραφής που είναι χαραγμένη στην πινακίδα αυτήν και της αποκρυπτογραφήσεώς της, η ανακάλυψή της καταρρίπτει τις θεωρίες του Φοινικισμού (περί Φοινικικής ή Ινδοευρωπαϊκής προέλευσης του αλφαβήτου) και αναδεικνύει την Ελλάδα ως την μοναδική κοιτίδα της γραφής και του πολιτισμού.(Πιέστε πάνω στην εικόνα για να δείτε τα καθαρογραμμένα σύμβολα της πινακίδας).


Πηγή περιοδικό "ΔΑΥΛΟΣ" τεύχος 147


β) Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΣΠΟΡΑΔΩΝ (Γιούρα Αλοννήσου)


Βρέθηκε στις ανασκαφές στην Σπηλιά του Κύκλωπος στην ερημονησίδα Γιούρα της Αλοννήσου από τον έφορο αρχαιοτήτων κ. Α. Σάμψων


Ένα ακόμα καταπληκτικό εύρημα από τις Βόρειες Σποράδες έρχεται για να ταράξει την άποψη της διεθνούς επιστημονικής κοινότητος για την δημιουργία της γραφής. Πρόκειται για το θραύσμα (όστρακο) ενός αγγείου πάνω στο οποίο είναι χαραγμένα σύμβολα γραφής. Το εύρημα χρονολογείται γύρω στο 5.000 - 4.500 π.Χ.(χρονολόγηση με την μέθοδο της στρωματογραφίας). Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τα σήματα αυτής της γραφής μοιάζουν με τα γράμματα του Ελληνικου Αλφαβήτου που υποτίθεται ότι «εμφανίστηκαν» γύρω στο 800 π.Χ. Τα χαράγματα στο όστρακο δεν σχετίζονται με κανένα γνωστό είδος εγχάρακτης διακοσμήσεως και αποτελούν σαφή σύμβολα γραφής. τα χαράγματα έγιναν στην αρχική επεξεργασία του αγγείου. Μετά το αγγείο ψήθηκε και έτσι τα χαραγμένα σύμβολα έμειναν για πάντα. Επομένως τα σύμβολα γραφής χρονολογούνται την εποχή κατασκευής του αγγείου (5.000 - 4.500 π.Χ.)και αποτελούν μία συνειδητή ενέργεια του κεραμέως. Στην εικόνα διακρίνονται τα γράμματα Α Υ Δ (αρχικά της αρχαιότατης λέξεως "ΑΥΔΗ" (= φωνή)σύμφωνα με μερικούς ερευνητές)


Πηγή : εφημερίς ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ τεύχος 7








ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΕΝ ΧΡΗΣΕΙ ΣΤΗ ΜΗΛΟ ΤΟ 2500 π.Χ.
 
Συνέντευξη του εφόρου αρχαιοτήτων κ. Α. Σάμψων


Αποκλείστηκε το ενδεχόμενο τα σύμβολα του οστράκου των Γιούρων να μην είναι γραφή. -Ερώτηση : Κύριε Σάμψων, όταν εργαζόσαστε στην Εφορεία Σπηλαιολογίας το 1992, ξεκινήσατε ανασκαφές στο σπήλαιο του Κύκλωπα στα Γιούρα της Αλοννήσου. Τι προέκυψε από την μελέτη των ευρημάτων του ; -Πρόκειται για ένα πολύ εντυπωσιακό σπήλαιο με ωραίο διάκοσμο, το οποίο επιφανειακά παρουσίαζε ευρήματα από το τέλος της 7ης χιλιετίας και κάποια νεώτερα της ρωμαϊκής περιόδου. Στην συνέχεια η ανασκαφή έδειξε ότι στην περιοχή είχαμε κατοίκηση από τη μεσολιθική εποχή που χρονολογείται από την 9η χιλιετία, συγκεκριμένα από 8500-6700 π.Χ. Οι ανασκαφές στα Γιούρα ολοκληρώθηκαν εδώ και τρία χρόνια, αλλά το υλικό μελετάται ακόμη από μένα και περίπου 20 ειδικούς επιστήμονες. Τα συμπεράσματά μας πρόκειται να δημοσιευθούν τα επόμενα δύο χρόνια σε έναν ή δύο τόμους. Σημαντικό εύρημα είναι το κεραμικό όστρακο, ένα κομμάτι αγγείου της εποχής του 5.000 π.Χ. περίπου, το οποίο έχει επάνω εγχάρακτα σύμβολα. Αποκλείσαμε το ενδεχόμενο να είναι διακοσμητικά στοιχεία, διότι ο τρόπος που γίνεται η διακόσμηση είναι γνωστός. Την περίοδο αυτή η διακόσμηση είναι γεωμετρική και έχει κανονικότητα. Βεβαίως στην παρούσα φάση πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί, εφ' όσον το εύρημα τελεί ακόμη υπό μελέτη. Πάντως τα εγχάρακτα σύμβολα που φέρει θυμίζουν αυτά της ξύλινης πινακίδας που βρέθηκε στην περιοχή της Καστοριάς (5.260 π.Χ.). Μάλιστα πρόσφατα στην ίδια περιοχή βρέθηκε και ένα εγχάρακτο όστρακο , το οποίο φέρει τα ίδια σύμβολα
Γνωρίζουμε επίσης, ότι στη ίδια περίοδο ανήκουν και ορισμένα εγχάρακτα σύμβολα - γράμματα πάνω σε πηλό από την Βουλγαρία και την Ρουμανία. Τα ευρήματα της Βουλγαρίας συγκεκριμένα, τα οποία είναι καινούρια, δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμη. Θα ήταν καλό να γίνει μία παρουσίαση και σύγκριση όλων αυτών των ευρημάτων, γιατί είναι πιθανόν να προκύπτει μία "πρωτοελληνική" ή "πρωτοβαλκανική" γραφή. Ο συνάδελφος Γ. Χουρμουζιάδης μελετά τα ευρήματα της Καστοριάς και σύντομα θα προβεί σε σχετική δημοσίευση. Στο τέλος του μήνα μάλιστα θα έχω την ευκαιρία να δω τα αντικείμενα που βρέθηκαν στην Καστοριά, καθώς θα συμμετάσχω στο συνέδριο προς τιμήν του Δ. Θεοχάρη, που γίνεται στην ίδια πόλη καθώς και στην Θεσσαλονίκη.Θα ήθελα επίσης να δω και τα ευρήματα της Βουλγαρίας, τα οποία προς το παρόν είναι απρόσιτα λόγω της κακής κατάστασης που επικρατεί στην γειτονική χώρα, καθώς η επικοινωνία μας με τους εκεί αρχαιολόγους δεν είναι εύκολη. Ωστόσο επαναλαμβάνω ότι τίποτα δεν μπορεί να ειπωθή με ασφάλεια, αφού τα αντικείμενα είναι υπό μελέτη.
Τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου Μ, Ν, Κ, Χ, Ξ, Π, Ο, Ε σε αγγεία της Μήλου της 3ης χιλιετίας π.Χ. - Όταν λέτε ότι υπάρχει πιθανότητα από την μελέτη των ευρημάτων να προκύψει η ύπαρξη μίας "πρωτοελληνικής" ή "πρωτοβαλκανικής" γραφής, τι εννοείτε ; -Στην υπό εξέταση εποχή βρίσκουμε παρόμοια εγχάρακτα σύμβολα - γράμματα στην Μακεδονία, στο Αιγαίο, στη Βουλγαρία, στην Ρουμανία και πιθανόν και σε άλλους χώρους στα Βαλκάνια. Στους μεταγενέστερους χρόνους οι γραφές της Γραμμικής Α ή Β έχουν εντοπιστεί σε περιορισμένους χώρους. Την Γραμμική Β την συναντάμε κυρίως στον Μυκηναϊκό κόσμο και την Γραμμική Α στην Κρήτη. Επί πλέον πρέπει να σας πω, ότι σε προϊστορικές ανασκαφές μέχρι τώρα βρίσκαμε νεολιθικά όστρακα αγγείων με εγχάρακτα σύμβολα, που μπορεί να έχουν σχέση με την προαναφερθείσα γραφή. Μέχρι πρόσφατα τα ονομάζαμε "σύμβολα κεραμέων". Πρέπει όμως να τα εξετάσουμε πάλι υπό το φως των νέων ευρημάτων. Από το 5000 που βρίσκουμε όστρακα με σύμβολα, μέχρι την Γραμμική γραφή Α' και Β' - δηλαδή γύρω στο 1500 π.Χ.- μεσολαβεί ένα μεγάλο κενό γύρω στα 3500 χρόνια. Στην πραγματικότητα δεν πρέπει να είναι τόσο μεγάλο το κενό, διότι έχουμε επίσης "σύμβολα κεραμέων" στην Πρωτοελλαδική εποχή (3η χιλιετία) και στην Μεσσοελλαδική (2η χιλιετία). Πολύ πρόσφατα μάλιστα βρέθηκε στην Μήλο ένα τεράστιο σύνολο αγγείων από τάφο της πρωτοκυκλαδικής περιόδου (3η χιλιετία), το οποίο θα δημοσιεύσω σύντομα. Πολλά από αυτά είχαν επάνω σύμβολα - γράμματα που μοιάζουν καταπληκτικά με Ελληνικά γράμματα : Μ, Ν, Χ, Κ, Ξ, Π, Ο, Ε. Πάντως ας μην πιστεύουμε ότι η γραφή στους προϊστορικούς χρόνους, είναι κτήμα όλων των ανθρώπων. Όπως έχει διαπιστωθεί, στην Μυκηναϊκή η Γραμμική Β' αποτελούσε μία λογιστική γραφή των ανακτόρων. Η αυτοχθονία των Ελλήνων και ο πολιτισμός σε νησιά του Αιγαίου από την μεσολιθική εποχή. -Εάν η υπόθεση αυτή επιβεβαιωθεί επιστημονικά, τότε ενισχύεται η άποψη ότι οι Έλληνες ήταν αυτόχθονες και δεν προήλθαν από φύλα που ήρθαν από τον Βορρά ή την Ανατολή. -Ασχολούμενοι με την προϊστορική έρευνα τα τελευταία χρόνια καταλήγουμε στο ότι οι Έλληνες ήταν αυτόχθονες. Ο προϊστοριολόγος Δ. Θεοχάρης είχε υποστηρίξει και αυτός την αυτόχθονη εξέλιξη (σημ της ΑΕΙ - γεγονός που απέδειξε ο παλαιοανθρωπολόγος Α. Πουλιανός με τα ευρήματά του). Υπάρχουν βεβαίως θεωρίες που υποστηρίζουν, ότι στους απώτατους προϊστορικούς χρόνους υπήρξαν μετακινήσεις φυλών από την Αφρική ή την Ασία προς την Ευρώπη, αυτό όμως δεν αποκλείει την πιθανότητα να υπήρχε αυτόχθων πληθυσμός καθώς υπάρχουν πλήθος παλαιοντολογικών ευρημάτων. Ακόμη όμως και αν ήρθαν κάποιοι είτε από τον Βορρά είτε από τον Νότο, θα ήταν ελάχιστοι και δεν θα επηρέασαν τον αυτόχθονα πληθυσμό. Ίσως τα νέα επιτεύγματα της νεολιθικής περιόδου να ήρθαν από την Ανατολή με επαφές ή να προήλθαν από παράλληλη εξέλιξη.
-Τι άλλα ευρήματα έφερε η αρχαιολογική σκαπάνη στα Γιούρα ; - Το υλικό είναι πλούσιο, σπουδαίο και πρωτότυπο. Στα Γιούρα εμφανίζεται ένας καινούριος πολιτισμός από το 9.000 π.Χ., ο αρχαιότερος στο Αιγαίο σύμφωνα με τις έρευνες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Η χρονολόγηση των ευρημάτων έδειξε, ότι έχουμε μία συνεχή κατοίκηση 5.000 ετών, από το 9.000 εως το 4.000 π.Χ. Διαπιστώνουμε ότι από την μεσολιθική ήδη περίοδο στο Αιγαίο κατοικούν άνθρωποι, που ασχολούνται μάλιστα ιδιαίτερα με την θάλασσα. Είναι μία φάση, κατά την οποία ο άνθρωπος εκτός από κυνηγός είναι και ψαράς. Έχουμε βρεί τεράστιους όγκους ψαριών μέσα στο σπήλαιο και περίπου 60 αγκίστρια, ευρήματα σπάνια, καθώς μέχρι σήμερα στον Ελλαδικό χώρο έχουν βρεθεί ελάχιστα και πολύ νεώτερης εποχής. Ήδη, δηλαδή από την 9η χιλιετία, ο άνθρωπος είναι ένας "επαγγελματίας" ψαράς και βασίζει την διατροφή του κατά ένα μεγάλο μέρος στην θάλασσα. Ανάλογα τέτοια ευρήματα δεν υπάρχουν πουθενά μέχρι σήμερα στην Μεσόγειο.


Eνδεικτικό της ανάπτυξης του ανθρώπου της εποχής εκείνης είναι και το γεγονός ότι βρήκαμε σπόνδυλους ψαριών που υπολογίζεται ότι θα ζύγιζαν 100 με 200 κιλά. Τόσο μεγάλα ψάρια δεν αλιεύονται εύκολα από την ακτή. Πρέπει λοιπόν οι άνθρωποι της εποχής να διέθεταν αξιόλογα σκάφη και να ήταν έμπειροι ναυτικοί, αφού, ως γνωστόν, το Αιγαίο είναι δύσκολη θάλασσα και απαιτεί επιδεξιότητα. Επιπλέον ο οψιδιανός της Μήλου, που βρίσκεται στα Γιούρα, δείχνει την ύπαρξη ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο.
Εκτός από τα μεσολιθικά, τα οποία πηγαίνουν την προϊστορία 3.000 χρόνια πίσω, αφού είναι τα πιο παλιά που έχουν βρεθεί στον χώρο αυτό, βρέθηκαν λείψανα κατοίκησης της νεολιθικής περιόδου από το 6500 μέχρι το 4500 π.Χ.
Σημαντικά είναι τα ευρήματα της Μέσης Νεολιθικής (5800 - 5300 π.Χ.). Σ' αυτή την φάση έχουμε καταπληκτικά αγγεία με διακόσμηση, η οποία μιμείται σχέδια της υφαντικής ή της κεντητικής τέχνης εκείνης της εποχής και θεωρείται μοναδική μέχρι σήμερα. Δεν έχουν βρεθεί πουθενά αλού εκτός από τα Γιούρα και ένα νησάκι δίπλα, την Κυρά Παναγιά.
-Μπορούμε να πούμε λοιπόν, πως οι ανασκαφές αυτές φωτίζουν την μεσολιθική περίοδο στην Ελλάδα;
-Η μεσολιθική περίοδος στον ελλαδικό χώρο είναι πολύ καινούρια. Ενώ μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε μία-δύο θέσεις της εποχής αυτής, τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν συνεχώς. Πραγματικά η μεσολιθική εποχή αρχίζει να φωτίζεται και δείχνει, παρ' ότι είναι τόσο πρώιμη, να είναι πολύ ανεπτυγμένη πολιτιστικά. Αυτό φαίνεται από τα Γιούρα αλλά και μία πρόσφατη έρευνα στην Κύθνο. Όπου ανακαλύψαμε υπαίθριο χώρο κατοίκησης και ένα νεκροταφείο της μεσολιθικής περιόδου. Οι άνθρωποι δείχνουν να έχουν καθορισμένους τρόπους ταφής και επιδεικνύουν σεβασμό στους νεκρούς. Φαίνεται ότι επρόκειτο για οργανωμένη κοινωνία με κάποιες αρχές. Μέχρι πρόσφατα υπήρχε μία θεωρία, ότι μετά την παλαιολιθική εποχή η Ελλάδα ήταν έρημη και την κατοίκησαν άνθρωποι που ήρθαν δια θαλάσσης από την Μέση Ανατολή. Αυτό είναι πάρα πολύ ακραίο και παρόμοιες θεωρίες είναι πολύ επικίνδυνες, γιατί μπορεί να υποκρύπτουν και πολιτικές σκοπιμότητες. Οι ανασκαφές που γίνονται τελευταία δείχνουν ότι μετά το τέλος της Παλαιολιθικής ακολουθεί άμεση εξέλιξη προς την Μεσολιθική.




Η Αρχαιολογική έρευνα των σπηλαίων της Ελλάδας






-Κύριε Σάμψων, τα τελευταία χρόνια πολλοί ξένοι αλλά κυρίως Έλληνες νέοι προϊστοριολόγοι ασχολούνται με την έρευνα της προϊστορίας. Σε τι στάδιο βρισκόμαστε ;
-Μπορώ να πω ότι ακόμα είμαστε στην αρχή. Ο Ελληνικός χώρος, ιδίως οι πρώιμες εποχές, η παλαιολιθική και η μεσολιθική περίοδοι είναι σχεδόν άγνωστες. Χρειάζονται πολλές έρευνες και κυρίως σε σπήλαια. Στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες σπήλαια, πολλά από τα οποία έχουν κατοικηθεί κατά τις προαναφερθείσες περιόδους.-Έχετε όμως ανασκαφικό έργο και σε άλλα σπήλαια.
-Τα τελευταία 25 χρόνια έχουμε κάνει πολλές επιφανειακές έρευνες σε σπήλαια και εντοπίσαμε ένα πλήθος προϊστορικών θέσεων. Στην Εύβοια μέσα σε 6 χρόνια εντοπίσαμε 130 σπήλαια με έναν φίλο και γιατρό σπηλαιολόγο τον Θ. Σκούρα. Σ’ ένα από αυτά, στο σπήλαιο Σκοτεινή στο χωριό Θαρρούνια κοντά στο Αλιβέρι, κάναμε μία σημαντική ανασκαφή, που διήρκεσε 6 χρόνια. Πρόκειται για ένα ορεινό σπήλαιο, στο οποίο βρέθηκαν πολλά ευρήματα της Νεώτερης Νεολιθικής από το 5.300 μέχρι το 330 π.Χ. Μάλιστα κοντά στο σπήλαιο ανασκάψαμε και έναν οικισμό και ένα μικρό νεκροταφείο. Οι ανασκαφές του σπηλαίου αυτού έχουν δημοσιευτεί σε έναν τόμο το 1993. Στην Ρόδο σε 4 χρόνια εντοπίσαμε 40 θέσεις και στα Δωδεκάνησα περίπου 70. Από τις θέσεις αυτές ανασκάψαμε δύο σπήλαια και τέσσερις υπαίθριες θέσεις, που φώτισαν την προϊστορία του Νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Από το 1991, που ξεκίνησα την υπηρεσία μου στην Εφορεία Σπηλαιολογίας, προγραμμάτισα μία σειρά από έρευνες σε σπήλαια. Έτσι άρχισε η ανασκαφή στα Γιούρα, στο σπήλαιο Λιμνών στα Καλάβρυτα και η ανακάλυψη προϊστορικών σπηλαίων στην Μάνη.
Στα Καστριά των Καλαβρύτων διενεργήσαμε έρευνες στο γνωστό σπήλαιο των Λιμνών. Είναι ένα σπήλαιο αξιοποιημένο από τον ΕΟΤ. Σ’ αυτό δουλέψαμε τρείς ανασκαφικές περιόδους και βρήκαμε κατοίκηση της νεώτερης νεολιθικής εποχής περίπου 6500 με 4500 π.Χ. Είναι μία ορεινή θέση, στην οποία φαίνεται ότι κατοικούσαν κτηνοτρόφοι της εποχής. Τα ευρήματα δεν ήταν πολλά, αλλά είχε ενδιαφέρουσα στρωματογραφία. Η ανασκαφή αυτή δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε έναν τόμο.
Τα τελευταία 3 χρόνια διενεργούμε μία ανασκαφή στο σπήλαιο Σαρακηνού του Ακραιφνίου Βοιωτίας. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σπήλαιο στην πεδιάδα της Κωπαΐδας. Σ’ αυτό εντοπίσαμε ευρήματα που ξεκινούν από την Ανώτερη Παλαιολιθική και φθάνουν μέχρι την μέση Χαλκοκρατία, δηλαδή μέχρι το 1600 π.Χ., την εποχή που υπολογίζεται ότι αποξηράνθηκε η λίμνη Κωπαΐδα. Η στρωματογραφική ακολουθία είναι πολύ χρήσιμη, γιατί θα χαρακτηρίζει και όλη την υπόλοιπη περιοχή της Κεντρικής Ελλάδος, αλλά και της Εύβοιας, που αποτελεί προέκταση της Στερεάς στο Αιγαίο. Βέβαια η έρευνα θα συνεχιστεί για αρκετά χρόνια ακόμη, μέχρι να φθάσουμε στο φυσικό δάπεδο του σπηλαίου. Εκτός από την ανασκαφή κάνουμε και μία επιφανειακή έρευνα στην περιοχή, ενώ καταγράφουμε και ερευνούμε όλα τα σπήλαια γύρω από την σημερινή πεδιάδα που είναι τόσα πολλά.
-Γιατί δίνεται τόση έμφαση στις ανασκαφές των σπηλαίων σε σχέση με τις υπαίθριες θέσεις;
-Οποιαδήποτε δραστηριότητα μέσα στα σπήλαια έχει διατηρηθεί στην θέση της, γιατί συνήθως δεν υπάρχει διάβρωση. Γι' αυτό προτιμούμε την ανασκαφή των σπηλαίων, ενώ σε υπαίθριες θέσεις η περιοχή που έχει κατοικηθεί, συχνά είναι διαβρωμένη και έχουν απομείνει ελάχιστα όστρακα στην επιφάνεια. Στο σπήλαιο ότι αποτίθεται παραμένει εκεί. Επί πλέον συνήθως έχουμε καλή στρωματογραφία, καθαρά στρώματα και πολλά μέτρα επιχώσεων. Δηλαδή στα Θαρρούνια της Ευβοίας είχαμε 5 μέτρα επίχωσης, στα Γιούρα 4,5 μέτρα, στο σπήλαιο του Σαρακηνού 5 μέτρα. Το μέλλον της προϊστορίας φαίνεται ότι είναι στα σπήλαια. Πρέπει δηλαδή να εντοπίσουμε σπήλαια, τα οποία εμφανίζουν μεγάλες επιχώσεις. Υπάρχουν όμως και σπήλαια, τα οποία λειτούργησαν την προϊστορική περίοδο, αλλά έκλεισαν κάποια στιγμή και σήμερα είναι απρόσιτα στην έρευνα. Άλλα είναι έχουν κατακρημνιστεί. Η Ελλάδα είναι σεισμογενής χώρα και έχουμε μεγάλες ανακατατάξεις στα σπήλαια. Ορισμένες φορές δεν βρίσκουμε παλαιολιθικά ευρήματα σε σπήλαια, γιατί εκείνη την εποχή ήταν κλειστά. Όπως στα Γιούρα, στον χώρο γύρω από το σπήλαιο του Κύκλωπα έχουμε βρεί ευρήματα από την Μέση Παλαιολιθική (100.000 με 40.000 π.Χ.), ενώ στο σπήλαιο βρήκαμε κατοίκηση από την Μεσολιθική και μετά. Παρ' όλα αυτά στο σπήλαιο των Πετραλώνων υπάρχει κατοίκηση από την Κατώτερη Παλαιολιθική. Είναι σίγουρο ότι το κρανίο είναι πολύ παλαιότερο των 250.000 χρόνων. Επίσης σε ένα σπήλαιο - βραχοσκεπές της Μάνης βρέθηκαν ανθρώπινα κρανία, τα οποία χρονολογούνται περίπου στην ίδια εποχή. Έχουν επίσης ανασκαφεί σπήλαια στην Ήπειρο, τα οποία έχουν δείξει κατοίκηση από την Μέση Παλαιολιθική, το 100.000 με 40.000 π.Χ.-Αυτή την στιγμή με τι ασχολείστε;
-Αυτή την εποχή προχωρώ την μελέτη του σπηλαίου των Γιούρων, που θα είναι μία πάρα πολύ σημαντική δημοσίευση και εργάζομαι στο σπήλαιο του Σαρακηνού. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια εντοπίσαμε μία πολύ σημαντική θέση στη Μύκονο. Μιλάω σε πληθυντικό, γιατί πρέπει να γνωρίζετε ότι η έρευνα γίνεται συλλογικά με συνεργασία πολλών επιστημόνων, που μελετούν τα οστά ζώων, τους απανθρακωμένους σπόρους και γενικά το παλαιοπεριβάλλον. Στην Μύκονο, ένα γυμνό νησί όπως ξέρετε, μέχρι σήμερα δεν είχε βρεθεί τίποτα παλαιότερο της κλασικής περιόδου. Ανασκάψαμε ένα μικρό λόφο δίπλα στην θάλασσα, στον οποίο υπήρχε ένας οικισμός που ανήκει στην νεολιθική περίοδο και φαίνεται ότι κατοικείτο από το 5.000 π.Χ. περίπου και για διάστημα 1.000 ετών. Πρόκειται για τον δεύτερο νεολιθικό οικισμό που ανασκάπτεται στις Κυκλάδες. Ο άλλος ήταν στο Σάλιαγκο Αντιπάρου και είχε ανασκαφεί από Άγγλους αρχαιολόγους πριν από πολλά χρόνια. Ο οικισμός της Φτελιάς Μυκόνου είχε πολύ μεγάλη σημασία, διότι αποκαλύπτονται τρεις οικοδομικές φάσεις, μεγάλα κτίρια που έχουν πολύ παχείς τοίχους και μία μεγάλη επίχωση 2 μέτρων. Τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά, διότι δείχνουν αλιευτικές δραστηριότητες και κυνήγι. Βρέθηκαν εκατοντάδες αιχμές από βέλη ή καμάκια. Στις Κυκλάδες δεν είχε γίνει έρευνα σε αυτή την περίοδο μέχρι σήμερα, γιατί οι αρχαιολόγοι ασχολούνταν με άλλες νεώτερες εποχές. Αποδεικνύεται όμως, με επιφανειακές έρευνες που έχουμε κάνει, ότι έχουν κατοικηθεί πυκνότατα από την νεολιθική εποχή. Μετά τα ευρήματα της Κύθνου, που είναι μεσολιθικά, είμαι πεπεισμένος ότι η Μεσολιθική υπάρχει και στις Κυκλάδες και σε όλο το Αιγαίο, αρκεί να την αναζητήσουμε. Βέβαια θα χρειασθεί και τύχη, διότι η θάλασσα έχει ανεβεί από τότε πάρα πολύ - έχουμε μία άνοδο 50 με 60 μέτρων - από την Μεσολιθική εποχή μέχρι σήμερα. Και επομένως κάποιες θέσεις που ήταν παραθαλάσσιες, τώρα βρίσκονται στον βυθό.
Επίσης εδώ και πολλά χρόνια διενεργούμε μία έρευνα στο χώρο της Δωδεκανήσου. Υπάρχει ένα νησάκι, το Γυαλί, κοντά στην Νίσυρο, πυκνότατα κατοικημένο κατά την νεολιθική περίοδο. Εδώ ανασκάψαμε νεολιθικά κτίρια και ένα μεγάλο νεκροταφείο. Υπάρχει εκτεταμένη κατοίκηση μάλλον εποχική, η οποία ερμηνεύεται από το γεγονός ότι το νησάκι διέθετε άφθονες διατροφικές πηγές. Μία εθνοαρχαιολογική έρευνα που διενεργήσαμε στο Γυαλί τα τελευταία χρόνια, βοήθησε στο να δημιουργηθούν αναλογίες, ώστε να κατανοήσουμε το είδος της νεολιθικής κατοίκησης στο νησί.

……………………




Ελληνικά ναυάγια και νεκροταφεία του Αμαζονίου;



-Προ διετίας με πρωτοβουλία του Πολυτεχνείου οργανώθηκε μία ομάδα έρευνας, κάναμε ένα διερευνητικό ταξίδι στην Λατινική Αμερική και κυρίως στο Περού μαζί με τον καθηγητή Ενρίκο Ματίεβιτς, που μας υπέδειξε θέσεις στις οποίες πίστευε ότι υπάρχουν ίχνη Ελληνικής παρουσίας. Περιηγηθήκαμε για ένα ολόκληρο μήνα τη χώρα και φθάσαμε ακόμα και σε περιοχές με υψόμετρο 5.000 μέτρων . Ένας χώρος που μας έκανε εντύπωση ήταν το Τσαβίν, που βρίσκετε στην ανατολική πλευρά των Άνδεων. Είναι ο μόνος πολιτισμός που έχει κάποιες γλυπτές απεικονίσεις, οι οποίες χρονολογούνται κατ' άλλους στο 1200 και κατ' άλλους στο 700 π.Χ. ,ενώ δεν είχε σχέση με τον πολιτισμό των Ίνκας, που είναι πολύ νεώτερος. Στο σημείο αυτό θα έπρεπε να κάνουμε ακόμη μία έρευνα, να πάρομε δείγματα, να τα αναλύσουμε και να εμβαθύνουμε ακόμη στην μελέτη του συγκεκριμένου πολιτισμού και της συγκεκριμένης θέσης. Παράλληλα έχουμε πληροφορίες και ενδείξεις ότι υπάρχουν Ελληνικά ευρήματα σε άλλες χώρες. Εκεί που εστιάζετε περισσότερο η προσοχή μας είναι στην Βραζιλία, τον Αμαζόνιο, όπου υπάρχουν επιγραφές και βραχογραφίες.
Όπως ξέρουμε οι πολιτισμοί στην Ν. Αμερική δεν είχαν γραφή, ούτε οι Ίνκας ούτε οι προγενέστεροι πολιτισμοί. Η γραφή λοιπόν αυτή είναι ξένη. Πρέπει να εντοπίσουμε τους χώρους, στους οποίους έχουν βρεθεί οι βραχογραφίες. Επίσης έχουμε πληροφορίες για καθαρά Ελληνικά ευρήματα, όπως ναυάγια, νεκροταφεία αλλά και για μια ολόκληρη πόλη στο Μανάου, βαθιά στον Αμαζόνιο, στους πρόποδες των Άνδεων. Αυτή την στιγμή κάνουμε μία σοβαρή προσπάθεια συγκέντρωσης, αξιολόγησης και μελέτης όλων αυτών των πηγών μαζί με αρκετούς άλλους συνεργάτες και στην συνέχεια πρόκειται να επιχειρήσουμε ένα δεύτερο και τρίτο ταξίδι.
Είναι γνωστό, ότι στο μεγαλύτερο μέρος του αρχαίου κόσμου υπάρχει βεβαιωμένη Ελληνική παρουσία. Στην Σικελία, στην Νότια Ιταλία, Στην μέση Ανατολή και στην Β. Αφρική. Δυστυχώς είμαστε η μόνη χώρα, που ενώ έχουμε δικό μας αρχαιολογικό υλικό εκτός Ελλάδος, δεν έχουμε ιδρύσει μια αρχαιολογική σχολή, για να κάνουμε έρευνα. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ακόμη και οι πολωνοί και οι ισπανοί, έχουν δημιουργήσει αρχαιολογικές σχολές και ανασκάπτουν στην Μέση Ανατολή. Εμείς απουσιάζουμε. Εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις, είμαστε ανύπαρκτοι.- Κύριε Σάμψων, υποκύπτω στον πειρασμό να σας ρωτήσω ποιά είναι η προέλευση του επωνύμου σας.-Το όνομα Σάμψων προέρχεται από ένα παρατσούκλι του προπάππου μου, ο οποίος λεγόταν Κυριακίδης και είχε γεννηθεί στην Σκόπελο. Λόγω της υπερβολικής σωματικής ρώμης του τον φώναζαν "Σαμψών". Όταν μετανάστευσε στην Αμερική άλλαξε το Κυριακίδης σε "Σάμψων". Όσοι "Σάμψων" υπάρχουν στην Ελλάδα είμαστε κοντινοί ή μακρινοί συγγενείς.

………………



ΠΗΓΗ (κείμενο και φωτογραφίες) : ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ¨ ΔΑΥΛΟΣ ¨ τεύχος 204 (Δεκέμβριος 1999) σελ.12747- 12755







1100+ ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ
ΣΤΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ
Η επιστημονική υποψία ότι η πολιτιστική επίδραση των πανάρχαιων Ελλήνων θαλασσοπόρων στην Άπω Ασία, την Αυστραλία και την Πολυνησία – Μελανησία – Ινδονησία είναι υπαρκτή εδώ και αρκετό καιρό.

Μία από τις σημαντικότερες αποδείξεις ήρθε από έναν ξένο ερευνητή, τον Γερμανό καθηγητή Γλωσσολογίας κ. Νόρς Σ. Γιόζεφσον (Nors S. Josephson), ο οποίος μετά από οκτάχρονη έρευνα συνόψισε τα πορίσματά του στο αγγλόγλωσσο βιβλίο «Greek Linguistic Elements in The Polynesian Languages – Hellenicum Pacificum» (= Ελληνικά Γλωσσικά Στοιχεία στις Πολυνησιακές Γλώσσες – Ελληνικός Ειρηνικός) εκδόσεως του ιστορικού Γερμανικού Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, 1987 στο οποίο παρέθεσε πίνακα από 808 αρχαίες Ελληνικές λέξεις, που οι ρίζες τους υπάρχουν στις Πολυνησιακές γλώσσες. Τον Νοέμβριο του 1999 κυκλοφόρησε η νέα έκδοση του βιβλίου του κ. Γιόζεφσον και πάλι από το Γερμανικό Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στην Γερμανική γλώσσα. Στο νέο βιβλίο παρουσιάζονται 300 νέες λέξεις με Ελληνική ρίζα, πολλές από τις οποίες αποτελούν ονόματα της βοτανικής και ζωολογίας. Εκτενέστερα είναι και τα κεφάλαια που αφορούν την γραμματική και τον πολιτισμό, ενώ περιλαμβάνεται και νέο κεφάλαιο πάνω στην επιρροή της Ελληνικής μουσικής στην μουσική της Νήσου του Πάσχα. Επί πλέον γίνεται εκτενής αναφορά στον ρουχισμό, στα μαγειρικά σκεύη, στην θρησκεία, στην μυθολογία καθώς και στην κατασκευή πλοίων.

- Πως ανακαλύψατε τα ελληνικά γλωσσολογικά στοιχεία στις Πολυνησιακές γλώσσες;
- Ανέκαθεν είχα έντονο ενδιαφέρον για τον αρχαίο πολιτισμό της Νήσου του Πάσχα. Είχα επισκευθή το νησί κι αργότερα ταξίδεψα και στην Πολυνησία, όπου συγκέντρωσα ο ίδιος λεξικά και καταλόγους λέξεων των Πολυνησιακών γλωσσών. Αρκετοί μελετητές πρίν από εμένα, κυρίως γλωσσολόγοι, είχαν επισημάνει τις ασυνήθιστες και τις μη-Πολυνησιακής προελεύσεως λέξεις, οι οποίες παραμένουν στην σημερινή ομιλούμενη γλώσσα της Νήσου του Πάσχα. Έτσι αποφάσισα να συγκρίνω τις λέξεις αυτές με τις σημαντικότερες γλώσσες της Ασίας, Αμερικής και Ευρώπης συμπεριλαμβανόμενης και της αρχαίας Ελληνικής.
- Έχετε μελετήσει την ελληνική γλώσσα;
- Έχω σπουδάσει νέα ελληνικά και κατέχω βασικές γνώσεις ετυμολογίας και της γραμματικής δομής των αρχαίων Ελληνικών.


Οκτώ χρόνια μελετούσε τις γλώσσες του Ειρηνικού
- Από πού εκπηγάζει το ενδιαφέρον σας για μία τόσο εξειδικευμένη μελέτη;
- Ως γλωσσολόγος αλλά και ως μουσικός, γοητεύομαι από τους ηχητικούς τύπους και την χρήση των γλωσσών καθώς επίσης και από την μουσική ως «όχημα» της επικοινωνίας. Από τότε που επισκέφθηκα την Νήσο του Πάσχα το 1978, αποφάσισα να ερευνήσω την ομιλούμενη γλώσσα, ώστε να βρω πιθανές πολιτιστικές ρίζες του αρχαίου πολιτισμού της.
-
- Πόσα χρόνια αφιερώσατε στη σχετική μελέτη και ποια τα κύρια συμπεράσματά σας;
- Χρειάστηκα περίπου οκτώ χρόνια, για να ολοκληρώσω το πρώτο μου βιβλίο «Greek Linguistic Elements in The Polynesian Languages – Hellenicum Pacificum» το οποίο δημοσιεύθηκε το 1987. Στην συνέχεια και επί πέντε χρόνια εργάσθηκα για την νέα και αρκετά εμπλουτισμένη έκδοση του βιβλίου μου, το οποίο εκδίδεται αυτές τις μέρες και πάλι από το Γερμανικό Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης (C. Winter Universitatsverlag, Heidelberg, Germany). Τα κύρια συμπεράσματά μου συνοψίζονται, στο ότι οι ανατολικές Πολυνησιακές γλώσσες (κυρίως δε η γλώσσα της Νήσου του Πάσχα) έχουν ένα σημαντικό υπόστρωμα γραμματικής δομής και λέξεων, που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελληνική γλώσσα και κυρίως σε αρχαϊκούς τύπους.(βλ. σχετικά την σελίδα "Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ"). Επί πλέον ο πολιτισμός της Νήσου του Πάσχα έχει πολλά αρχαία Ελληνικά αλλά και αιγυπτιακά πρωτότυπα, τα οποία αναφέρονται εκτενώς στην νεότερη έκδοση του βιβλίου μου.
Μέσω Περού – Βολιβίας έγινε η Ελληνική διείσδυση


- Πως εξηγείτε την Ελληνική πολιτιστική επίδραση στην Πολυνησία αλλά και στο Περού, στο οποίο επίσης αναφέρεστε;
- Οι φορείς του Ελληνικού πολιτισμού, οι οποίοι εποίκησαν την ανατολική Πολυνησία, προφανώς προήρχοντο από την περιοχή που βρίσκεται το σύγχρονο Περού και η Βολιβία, αφού ο πολιτισμός της Νήσου του Πάσχα έχει να επιδείξει πολυάριθμες ομοιότητες με τις προαναφερθείσες περιοχές κατά την προ των Ίνκας εποχή. Επί πλέον τα ρεύματα του Ωκεανού κινούνται σε νοτιοδυτική κατεύθυνση, από την ακτή του Περού προς την νοτιανατολική Πολυνησία. Αυτοί οι Ελληνόφωνοι κάτοικοι ομιλούσαν αρχαία Ελληνικά και επίσης μετέφεραν έναν αρχαϊκό Ελληνικό πολιτισμό (με πλήθος επιπρόσθετα αιγυπτιακά στοιχεία), ο οποίος θυμίζει την Κύπρο αλλά και νησιά των Κυκλάδων, όπως τη Νάξο και την Μήλο κατά την ίδια χρονική περίοδο.
- Αποκλείετε την περίπτωση η Ελληνική πολιτιστική επίδραση να είναι πολύ αρχαιότερη;
- Υπάρχουν και γλωσσολογικές και αρχαιολογικές αποδείξεις (οι οποίες παρουσιάζονται στην νέα έκδοση του βιβλίου μου), ότι κάλλιστα μπορεί να είχαμε πολλαπλές μεταναστεύσεις στο αρχαίο Περού και στην Νήσο του Πάσχα. Για παράδειγμα η αρχιτεκτονική των Ίνκας χρησιμοποιεί κατασκευές τοίχου «ζίγκ-ζάγκ» και τραπεζοειδής εισόδους, οι οποίες θυμίζουν τα Μυκηναϊκά πρωτότυπα. Έτσι είναι πιθανόν να υπήρξαν προ-αρχαίες μεταναστεύσεις Ελλήνων στην νότιο Αμερική.
- Πως εξηγείτε τη δυνατότητα εξαπλώσεως των Ελλήνων σε τέτοια κλίμακα στους πανάρχαιους χρόνους;
- Εποικισμοί Ελλήνων στην Σικελία, νότιο Ιταλία και σε τμήματα της Ισπανίας ήταν δυνατοί χάρη στις πολλές καινοτομίες στην κατασκευή πλοίων και στα συστήματα ναυσιπλοΐας> Επί πλέον το Ελληνικό εμπόριο κασσιτέρου με την Αγγλία (το οποίο εμφανίζεται να χρονολογείται το 1000 π.Χ.) εξοικείωσε τους Έλληνες θαλασσοπόρους με τα Στενά του Γιβραλτάρ (τα αποκαλούμενα «Στήλες του Ηρακλέους») και τις ακτές του Μαρόκου. Από το σημείο αυτό τα νοτιοδυτικά ρεύματα εύκολα μετέφεραν πλοία στην περιοχή της Καραϊβικής ή στα ανοιχτά της βορείου ακτής της Νότιας Αμερικής: μικρή απόσταση για τα προ των Ίνκας πολιτιστικά κέντρα του Περού και της Βολιβίας. (βλ. σχετικά την σελίδα "ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ")
Και επίδραση της αρχαιοελληνικής μουσικής
- Εντοπίσατε κοινά στοιχεία μεταξύ της Πολυνησιακής και Ελληνικής μουσικής;
- Το νέο μου βιβλίο περιέχει ένα κεφάλαιο για την αρχαία μουσική της Νήσου του Πάσχα, η οποία διασώθηκε από τον Ramon Campbell το 1960 και δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του «La herencia musical Rapanui». Υπάρχουν πολλά παράλληλα στοιχεία μεταξύ της παλαιότερης μουσικής της Νήσου του Πάσχα και των μελωδιών των Nazca στο νότιο Περού αφ’ ενός και της αρχαιοελληνικής μουσικής αφ’ ετέρου.
- Ποιες οι αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας στην έκδοση του βιβλίου σας;
- Οι ελάχιστες αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας που δέχτηκα ήταν μικτές. Από την Ελλάδα ιδιαίτερα ενθουσιώδης ήταν η υποδοχή της μελέτης μου από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης κ. Τ. Καζάκη.
- Έχετε ταξιδέψει στην Ελλάδα; Ποια η γνώμη σας για την σύγχρονη Ελλάδα και τους Έλληνες;
- Ταξίδεψα στην Ελλάδα αρκετές φορές και στην Κύπρο τρεις. Κατά την γνώμη μου είναι καλό για την Ελλάδα το γεγονός ότι ανήκει στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Ελπίζω ότι το πρόβλημα της Κύπρου θα βρει μία ειρηνική λύση, ώστε η Ελλάδα να μην είναι υποχρεωμένη να δαπανά μεγάλα ποσά για την άμυνά της. Προς την κατεύθυνση αυτή έχω καταγράψει και διανείμει σ’ όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σχέδιο για ειρηνική επίλυση του Κυπριακού.
- Ποια η προσφορά της αρχαιοελληνικής σκέψης και του πολιτισμού;
- Ο Ελληνικός πολιτισμός έχει συνεισφέρει με μοναδικό τρόπο στην προαγωγή της φιλοσοφίας, των πολιτικών συστημάτων, της εκπαίδευσης και της τεχνολογίας. Έθεσε τις βάσεις για την δραματική τέχνη και την μουσική των δυτικών. Χωρίς τον Ελληνικό πολιτισμό δεν θα γνωρίζαμε τον πολιτισμό, όπως υπάρχει σήμερα.


ΠΗΓΗ :
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ¨ ΔΑΥΛΟΣ ¨ τεύχος 214 (Οκτώβριος 1999) σελ.13483- 13489, συνέντευξη της Νάνσυ Μπίσκα.
 
 

DEC OCT AUG 18 2004 2006 2007 17 captures 12 Feb 01 - 10 Aug 07

Close Help




ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΧΑΒΑΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΝΗΣΙΑ

To 1987 το Πανεπιστήμιο της Χαϊδεμβέργης εξέδωσε το βιβλίο του Γερμανού ερευνητού N. Josephson με τίτλο "ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΛΩΣΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥΝΗΣΙΑΚΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ - ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΙΡΗΝΙΚΟΣ" στο οποίο περιέχονται συγκριτικοί κατάλογοι 808 Ελληνικών λέξεων και των αντιστοίχων Πολυνησιακών. Ο γλωσσικός αυτός επηρεασμός στα νησιά του Ερηνικού έγινε κατά τον Γιόζεφσον περί το 950 π.Χ. από Έλληνες αποίκους.....
Στο καινούριο συμπληρωμένο βιβλίο του κ. N. Josephson έχουν προστεθεί άλλες 300 Ελληνικής προελεύσεως λέξεις (πιέστε εδώ για να δείτε την σχετική σελίδα) ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των λέξεων με ελληνική ρίζα σε 1108.



Χαβάη : Είδωλο Θεού ή αρχαίου πολεμιστή. (Ουδέν σχόλιον) πηγή φωτογραφίας περιοδικό "ΔΑΥΛΟΣ" τ. 169

ΔΕΙΓΜΑ ΛΕΞΕΩΝ

ΧΑΒΑΗ		ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΠΡΟΦΟΡΑ	ΣΗΜΑΣΙΑ	ΛΕΞΗ	ΣΗΜΑΣΙΑ
Αέτο	Αετός	Αετός
Αρέτο	Ψωμί	Άρτος
Άνγκου	πνίγομαι, λαχανιάζω	Άγχω	πιέζω, πνίγομαι
Αρότε	Οργώνω	Αροτριάω	Οργώνω
Αέρε	πλέω	Αείρω	σηκώνομαι, πλέω
Χινέ	Θηλυκό	Γυνή	Γυναίκα
Νου-Νου	Σκέψη	Νους
Μανάω	Σκέπτομαι	Μανθάνω
Μέλε	Τραγούδι	Μελωδία
Λαούη	Λαός	Λαός
Ίκι	Έρχομαι	Ικάνω	Φτάνω
Νόκο	Ζω , κατοικώ	Ναίω	Κατοικώ
Τάρρα (μά Τάρρα)	θάρρος	Θάρρος
Τάμα	ομάδα ανθρώπων κινούμενοι σε σχηματισμό (όπως στον στρατό)	Δήμος (Δωρ. Δάμος)	δήμος, περιοχή, λαός,, βαθμός ή κατάταξη στον στρατό
Τόκο-τόκο	ξύλο, κοντάρι	Δοκός
χαννάου	γεννάω, γεννιέμαι	γεννάω
χερίκι	είδος γρασιδιού	ερείκι	ρείκι, γρασίδι

Από το Βιβλίο του CHARLES BERLITZ
“ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ”
και το περιοδικό "ΔΑΥΛΟΣ" τ .169

DEC OCT AUG 18 2004 2006 2007 15 captures 12 Feb 01 - 10 Aug 07

Close Help

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΚΕΤΣΟΥΑ (βλ. ΤΙ ΝΕΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΠΟ)

ΕΛΛΗΝΙΚΑ

ΚΕΤΣΟΥΑ

αγνός	καθαρός, ιερός	Ahnana (αχνάνα)	ιεροτελεστία, τελετή
άνα	ψηλά, επάνω, προς τα πάνω	Hana (άνα)	ψηλά, επάνω, πάνω μέρος
αύρα	αέρας, μαϊστράλι,φύσημα	Guairas (γουάϊρας)	Φούρνοι στους οποίους φυσάει δυνατά ο αέρας
αήρ	αέρας	waira (ουαίρα)	άνεμος, αέρας
Απόλλων	Θεός των Ελλήνων	Apulu ή Apolo (Απούλου ή Απόλο)	Περιοχή στην επαρχία της Καουπολιακάν (Βολιβία)
--||--	--||--	Apulupanpa (απουλουπάνπα)	περιοχή του Απόλλωνα
--||--	--||--	Apulli (Απούλιη)	Αρμόδιος, ανώτατος άρχων
νέκυς	θάνατος	naka (νάκα)	σφάζω, αποκεφαλίζω
πύργος	οχυρό με τείχος και πολεμίστρες	pirka (πύρκα)	τείχος για απομόνωση και προστασία
πύρινος	φλογισμένος, καυτερός	piris (πύρις)	ειδος πιπεριάς πολύ καυτερής
ρήμα	ότι λέγεται, έκφραση, ρήμα	rima (ρήμα)	ομιλία, συνομιλία, λόγια
--||--	--||--	rimatsi (ριμάτσι)	ο ομιλητής,
ρύμα	ρεύμα ύδατος, ποταμός	rimac (ρίμακ) / apurimac (απουρίμακ)	ποταμός που περνα από την Λίμα / όνομα ενός μεγάλου ποταμού του Περού ("απου" σημαίνει μεγάλος.
ρωμαλέος / ρώμη	δυνατός, εύρωστος / δύναμη, αντοχή, σφρίγος	rumi (ρούμη)	πέτρα στερεή και ανθεκτική, σκληρό, στερεό

Από το βιβλίο του ENRICO MATTIEVICH
"ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΛΑΣΗ-η
ανακάλυψη της Αμερικής από τους Έλληνες"
Εκδόσεις ΕΚΑΤΗ

 

DEC Oct Nov 18 2004 2006 2007 12 captures 24 Jan 01 - 18 Oct 06

Close Help

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

Σε αυτή μας την σελίδα θα σας παρουσιάσουμε τις μορφές της ελληνικής γραφής
(Γραμμική Α' , Β' κλπ)

Η ΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

ΓΡΑΜΜΙΚΕΣ ΓΡΑΦΕΣ

Πιέστε πάνω στις εικόνες για να δείτε τους πίνακες σε μεγέθυνση

ΠΙΝΑΞ Α'	ΠΙΝΑΞ Β'

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΓΡΑΦΗΣαφέστατα Ελληνική και αυτή παρόλες τις προσπάθειες που γίνονται από μερίδα επιστημόνων για την απόδειξη του αντιθέτου (δηλαδή ότι η Κυπριακή γραφή είναι Φοινικικής προελεύσεως).
Πιέστε πάνω στίς εικόνες για να τις δείτε σε μεγέθυνση.

Η ΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

πηγή : "ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ"

 

DEC OCT AUG 18 2005 2006 2007 20 captures 12 Feb 01 - 10 Aug 07

Close Help

ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Ενδεικτικά σας παρουσιάζουμε μερικά ευρήματα με Ελληνικά γράμματα από διάφορα μέρη του κόσμου

α) που βρέθηκαν σε διάφορες τοποθεσίες στην Ευρώπη και κυρίως στην νότιο Γαλλία.

Δείγματα χαλικιών της Μαγδαληναίας Εποχής (περίπου 10.000 π.Χ.) και η πινακίδα του Γκλοζέλ της Γαλλίας . Διακρίνονται καθαρά πολλά γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου όπως το Θ ,Ξ , Μ , Φ , Ε , Π , Τ , Λ κλπ πηγές : βιβλία"ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ" του Charles Berlitz εκδ. "ΩΡΟΡΑ" και "ΟΜΦΑΛΟΣ" του Αθανασίου Αγγελόπουλου, εκδόσεις "ΣΜΥΡΝΙΩΤΑΚΗΣ"

β) που βρέθηκαν σε Αμερική

Κόσμημα των Ίνκα για τον λαιμό που είναι στολισμένο με Ελληνικά γράμματα (διακρίνονται καθαρά Χ, Σ, Υ, Ο, Τ κλπ) Πηγή φωτογραφίας : Έριχ φόν Νταίνικεν "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ ΣΕ ΕΙΚΟΝΕΣ"

Η ΛΙΘΙΝΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΚΡΑΙΗΒ ΚΡΗΚ (GRAVE CREEK)

Το Γκραίηβ Κρήκ βρίσκεται στην δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Εκεί στο ομώνυμο ανάχωμα-λόφο βρέθηκε σε ανασκαφές του 1838 αυτή η πέτρα διαστάσεων 4,8 εκ x 3,6 εκ. με εγχάρακτη επιγραφή στην μία της όψη. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του Grave Creek Mound State Park το ανάχωμα-λόφος αυτό πρέπει να κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 250 με 150 π.Χ. , βέβαια τίποτα δεν αποκλείει η επιγραφή να είναι παλαιότερη και απλά να εναποτέθηκε εκεί μαζί με άλλα αντικείμενα. Στην φωτογραφία που δημοσιεύουμε φαίνονται καθαρά γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου που είναι εν χρήσει ακόμα και σήμερα (Κ, ,Χ, Λ, Τ, Σ, Α κλπ)

Η φωτογραφία της επιγραφής προέρχεται από την σελίδα http://economics.sbs.ohio-state.edu/jhm/arch/grvcrk.html

---

ΠΡΟΣΘΗΚΗ : Η ΠΙΝΑΚΙΔΑ ΤΟΥ ΓΚΛΟΖΕΛ

Το Γκλοζέλ είναι ένα χωριουδάκι περίπου 20 χιλιόμετρα προς τα Νότια της πόλεως Βισύ. Εκεί την 1/3/1924 βρέθηκαν από τον νεαρό Εμίλ Φραντέν και τον παππού του, Κλώντ, τούβλα, χαραγμένες πινακίδες, δύο πέτρινες σμίλες, δύο μικρά τσεκούρια και δύο ενεπίγραφα χαλίκια. Την αυθεντικότητα της ανακάλυψης επιβεβαίωσαν 33 μάρτυρες από την περιοχή. Η οδύσσεια μέχρι να αναγνωριστεί από την επιστημονική κοινότητα η αυθεντικότητα των ευρημάτων διήρκησε πολλά χρόνια Τα ευρήματα τοποθετούνται χρονολογικά στην Μαγδαληναία εποχή (περίπου 10.000 π.Χ.) Στην φωτογραφία της πινακίδος που παρουσιάζουμε, φαίνονται καθαρά πολλά γράμματα του αρχαϊκού Ελληνικού αλφαβήτου Προέλευση φωτογραφίας Robert Charroux "H ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ" Εκδόσεις "Ν. ΡΑΠΤΗΣ"

   

MAY OCT DEC 18 2005 2006 2009 31 captures 1 Mar 00 - 14 Mar 10

Close Help

Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΩΝ

Κατά καιρούς κάποιοι είχαν προσπαθήσει να παρουσιάσουν τις γραμμικές ως μη Ελληνικές γραφές. Μάλιστα όταν ο Μ. Βέντρις (M. Ventris) αποκρυπτογράφησε την Γραμμική γραφή Β' και απέδειξε ότι είναι Ελληνική γραφή το 1952, η επιστημονική κοινότητα το δέχτηκε μουδιασμένη, δυσκολευόμενη να αποδεχτεί το γεγονός στο οποίο τόσο καιρό έκλεινε τα μάτια.

---

ΟΙ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΕΣ ΓΡΑΦΕΣ ΓΡΑΜΜΙΚΗ Α΄ , ΓΡΑΜΜΙΚΗ Β΄ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΗΤΙΚΑ «ΙΕΡΟΓΛΥΦΙΚΑ» ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΠΩΝΑΝ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΥΣ

Οι Μινωίτες αρχικά χρησιμοποιούσαν ένα είδος γραφής που μοιάζει οπτικά τουλάχιστον, με την ιερογλυφική της Αιγύπτου, και κάθε γράμμα συμβολίζεται με ένα ζώο ή αντικείμενο. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν τη «Γραμμική Α΄» και τέλος, μετά το 1450 π.Χ. και την επικράτηση των Αχαιών, καθιερώθηκε η «Γραμμική Β΄». Η αποκρυπτογράφηση της τελευταίας το 1952 από τον Άγγλο M. Ventris απέδειξε ότι την εποχή αυτή στην Κνωσό μιλούσαν την ίδια (ελληνική) γλώσσα, που μιλούσαν και οι Αχαιοί, αλλά μας βοήθησε σήμερα να αποδείξουμε ότι το ίδιο ισχύει και για τα «ιερογλυφικά> και την «Γραμμική Α».

Τα Ελληνικά «ιερογλυφικά» άρχισαν να δημιουργούνται στην Κρήτη από τους Έλληνες του νησιού, φαίνεται δε από τις γραφές αυτές ότι μόνο Έλληνες ή ελληνόφωνοι δημιούργησαν πολιτισμό, την «προϊστορική περίοδο» στο νησί αυτό. Σε όλα τα γραπτά με «ιερογλυφικά» και τις θυγατρικές τους Γραμμικές γραφές, ήταν αποτυπωμένη μόνο η Ελληνική γλώσσα, όπως θα δούμε πιο κάτω. Οι Γραμμικές γραφές προήλθαν από τα «ιερογλυφικά», όχι σαν νέα γραφή, αλλά σαν πιο ταχυγραφικός τύπος αυτών. Τα Ελληνικά «ιερογλυφικά» δεν έχουν καμία σχέση με τα Αιγυπτιακά, διότι τα πρώτα είναι αυτόνομη εφεύρεση ελληνόφωνου λαού και αντιπροσωπεύουν την πιο πλούσια γλώσσα στον κόσμο.

Τα Αιγυπτιακά είναι προϊόν εισαγωγής από πολιτισμό της Νοτίου Μεσοποταμίας, κατώτερο του Ελληνικού Μινωικού της Κρήτης. Τα Ελληνικά έχουν ταυτόχρονα εικονογραφικό και φωνητικό χαρακτήρα. Κάθε Ελληνικό ιερογλυφικό παριστάνει ένα αντικείμενο και έχει φωνητική αξία την πρώτη συλλαβή της ονομασίας του αντικειμένου της εικόνας. Λόγω όμως του ότι καταγράφουν μια τέτοια πλούσια γλώσσα και κάθε αντικείμενο έχει σε ορισμένες Ελληνικές διαλέκτους άλλη ονομασία, η ίδια εικόνα έχει στην κάθε διάλεκτο διαφορετική φωνητική αξία σαν συλλαβόγραμμα. Αυτή ακριβώς η ιδιομορφία των ελληνικών διαλέκτων δημιούργησε τη διαφορά μεταξύ Γραμμικής Α και Γραμμικής Β, οι οποίες εμφανίζονται προς το παρόν να αντιπροσωπεύουν τις κυριότερες διαλέκτους, στον «προϊστορικό» Ελληνικό χώρο. Το ίδιο βέβαια έχομε και στα Ιερογλυφικά, δηλαδή ιερογλυφική Α, Β, κ.λ.π. Δεν πρέπει να φανεί παράξενο, εάν στη Θεσσαλία συναντήσουμε ιερογλυφικά ή τα απλούστερά τους Γραμμικά με άλλη φωνητική αξία, η οποία όμως αναφέρεται στην ονομασία του ίδιου αντικειμένου στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα. Την Γραμμική δημιούργησαν, για να έχουν τη γραμμική παράσταση του αντικειμένου και όχι την εικόνα, διότι η δεύτερη ήθελε για να γραφεί, οπωσδήποτε «καλλιτεχνικό χέρι» και είναι πιο χρονοβόρα. Δεν έχομε, δηλαδή, διαφορετικό σύστημα γραφής στις Γραμμικές από ότι στα ιερογλυφικά. Η στασιμότητα στην έρευνα των Ελληνικών προϊστορικών γραφών οφείλεται, στο ότι κανένας δεν αντιλήφθηκε, ότι οι φωνητικές αξίες των συλλαβογραμμάτων ακολουθούν τα τοπικά γλωσσικά ιδιώματα και ότι κάθε μετάφραση λέξεων πρέπει να ακολουθεί πάλι το τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, το οποίο ομιλείται ακόμα και σήμερα στο κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα του Ελληνικού χώρου, με τις έννοιες που είχε κάθε λέξη στην Μινωική και στην Μυκηναϊκή εποχή.

Τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά έχουν δύο βασικά γνωρίσματα τα οποία είναι και μειονεκτήματα: πρώτον, τα αντικείμενα που μπορούν να αποτυπωθούν, απεικονίζονται σαν «ζωγραφιές» και δεύτερον, τα εικονογραφικά σημεία παίρνουν τη φωνητική αξία των λέξεων οι οποίες δηλώνουν τα αποτυπωμένα αντικείμενα. Ταυτόχρονα τα σημεία αυτά γράφονται και για να δηλώσουν ομώνυμα, λέξεις ομόηχες. Η γραφή αυτή αγνοεί τα φωνήεντα και παλαιότερα αγνοούσε και τα ημίφωνα i,y, και w, προσφέροντας έτσι περισσότερες δυνατότητες για τη μεταφορά των σημείων σε λέξεις με τους ίδιους ακριβώς συνδυασμούς συμφώνων. Το σύστημα αυτό ήταν αδύνατο να αποτυπώσει έστω και μέρος της Ελληνικής γλώσσας, λόγω του ότι ουδέποτε απομακρύνθηκε από την ιδεογραφική δομή του.

Κάθε αιγυπτιακή λέξη είχε τη δική της γραπτή εικόνα, με την οποία συνδεόταν άρρηκτα και έχομε ένα πλήρες σύστημα γραφής, το οποίο μπορούσε να ορίσει οποιαδήποτε λέξη μαζί με όλα της τα παράγωγα και όλους τους γραμματικούς τύπους, σ'αυτήν όμως μόνο, τη μικρή γλώσσα σε σχέση με την Ελληνική. Έτσι είναι αδύνατο η αιγυπτιακή γραφή να άντεχε στην πληθώρα των γλωσσικών ιδιωμάτων του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Επειδή έχομε ήδη μελετήσει εβδομήντα πέντε συλλαβογράμματα της Ελληνικής γραφής και απαιτούνται πολλές σελίδες για να γραφούν, θα αναφέρομε πώς δημιουργήθηκαν μόνο μερικά από αυτά.

Με αφορμή την ανάγνωση και μετάφραση της ιερογλυφικής επιγραφής, που υπάρχει στο μικρότερο από τα δύο δακτυλίδια, του θησαυρού των Αηδονιών, τις φωτογραφίες των οποίων δημοσίευσε η "Κυριακάτικη Καθημερινή" της 28/1/1996, αντιληφθήκαμε τον τρόπο, με τον οποίο γράφονταν τα Ελληνικά «Ιερογλυφικά» και οι Γραμμικές Γραφές Α και Β. Διαβάζοντας την επιγραφή αυτή και πριν αντιληφθούμε, ότι ενδιάμεσα των δύο γυναικών στην παράσταση της σφενδόνης, υπήρχε ιερογλυφικό, είχαμε τη λέξη sa-re. Η λέξη προέρχεται από τη λέξη «σαρίρ» που είναι (κατά τον Ησύχ.)(στους Λάκωνες) «κλάδος φοίνικος». Πράγματι το πρώτο ιερογλυφικό sa βρίσκεται και σχηματίζεται από τα φύλλα στην κορυφή ενός κλαδιού φοίνικα, τον οποίο κρατά η αριστερή, όπως κοιτάζομε το δακτυλίδι, γυναίκα. Έχομε, λοιπόν, χρήση της πρώτης συλλαβής της λέξης με την οποία ονόμαζαν το φοίνικα και με την εικόνα του να παριστάνεται σ'αυτήν την περίπτωση το συλλαβόγραμμα sa.

Αργότερα, βλέποντας, και το τρίτο ιερογλυφικό, διαβάσαμε την λέξη, sa-ko-re ή ζά-κο-ρε. Ζάκορος, όμως λέγεται αυτή που φροντίζει το ναό, και εδώ σε δυϊκό αριθμό, χαρακτηρίζει τις δύο γυναίκες του δακτυλιδιού.

Έχοντας αυτή την εμπειρία από αυτό το δακτυλίδι, και αφού ήδη είχαμε διαβάσει και μεταφράσει πάρα πολλές πινακίδες αδιάβαστες και αμετάφραστες μέχρι τώρα, Γραμμικής Α και Β, το δίσκο της Φαιστού με τη δια τεχνάσματος αποτυπωμένη Κρητική γραφή του 5-3 π.Χ. αιώνα πάνω στις εικόνες, τις Πελασγικές επιγραφές από τη Λήμνο, την Σαμοθράκη και την Πραισό και τα Ιερογλυφικά σε δεκάδες σφραγίδες, σφραγίσματα και αντικείμενα προερχόμενα από την Κρήτη, την Πελοπόννησο, την ηπειρωτική Ελλάδα και το Αιγαίο, αρχίσαμε να κάνομε διάφορες σκέψεις για την προέλευση των ιερογλυφικών της Κρήτης και της Πελοποννήσου.

Γνωρίζοντας ότι όλες αυτές οι γραφές αποτυπώνουν την αρχαία Ελληνική στις κατά τόπους διαλέκτους, αρχίσαμε να εξετάζομε, ένα ένα, τα ιερογλυφικά και κατ' επέκταση τα συλλαβογράμματα της Γραμμικής Α και Β. Παρατηρήσαμε ότι χωρίς την ύπαρξη της Αρχαϊκής Ελληνικής δε θα υπήρχε καμία από αυτές τις γραφές, όπως τις βλέπομε, οι οποίες μάλιστα χρησιμοποιούνταν όλες μέχρι και τους Ελληνιστικούς χρόνους.

Έτσι στη Γραμμική Β έγιναν γνωστά από το Βέντρις, και με άλλο τρόπο, μόνο αυτά τα συλλαβογράμματα τα οποία προέρχονται από λέξεις Ελληνικές, κοινές στις διάφορες Ελληνικές διαλέκτους. Αυτό μας κάνει να συμπεράνομε, ότι τα ιερογλυφικά είναι χιλιάδες, όσα και τα αντικείμενα που βλέπει το ανθρώπινο μάτι, και εάν υπολογίσουμε και τις διαλέκτους, τότε η φωνητική αξία κάθε συλλαβογράμματος είναι πολλαπλάσια, αφού με την ίδια εικόνα αποδίδονται αρκετές φωνητικές αξίες. Επίσης έχομε και το αντίστροφο, ότι ένα συλλαβόγραμμα παριστάνεται με αρκετές εικόνες λόγω της πληθώρας, των ονομασιών των αντικειμένων που αρχίζουν με το ίδιο συλλαβόγραμμα. Έχοντας, λοιπόν, μπροστά μας την πλουσιότερη σε λέξεις γλώσσα του κόσμου, είναι αδύνατο να βρούμε, πόσες χιλιάδες είναι τα ιερογλυφικά και τα συλλαβογράμματα γραμμικής Α και Β. Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στα Κυπριακά συλλαβογράμματα τα οποία εκτός των καθαρά Ελληνικών λέξεων προέρχονται και από λέξεις άλλων γλωσσών της ανατολικής Μεσογείου, τις οποίες έχει αφομοιώσει η Κυπριακή Ελληνική Διάλεκτος, λόγω της μεγαλύτερης επικοινωνίας των Κυπρίων με χώρες και λαούς γειτονικούς προς αυτούς αλλά και λόγω των κατακτητών, που βρισκόταν σε διάφορες περιόδους των <<προϊστορικών χρόνων>> στο νησί.

Μερικές από τις προελεύσεις των συλλαβογραμμάτων βλέπομε παρακάτω.

Γράφομε πρώτα το συλλαβόγραμμα με το λατινικό αλφάβητο, ακολουθεί η περιγραφή του σχεδίου του στα ιερογλυφικά ή στις Γραμμικές γραφές, στις οποίες το συναντούμε, μετά η λέξη της Αρχαίας Ελληνικής, της οποίας αποτελεί την πρώτη συλλαβή, και η μετάφραση στα νέα Ελληνικά.

(Κάθε λέξη του κειμένου που ακολουθεί έχει αντιγραφεί από λεξικά).

1) mo = στα ιερογλυφικά κεφάλι μόσχου. Μό-σχος = 1.(γενικά) το νεογνό οποιουδήποτε ζώου. 2. ο νεαρός ταύρος του οποίου τη μορφή πίστευαν ότι έπαιρνε ο Θεός Άπις. (<< ο δε Άπις γίνεται μόσχος εκ βοός >>, Ηροδ.). 3.(το θηλ.) η μόσχος. δαμάλι, νεαρή αγελάδα.

2) ko = Ν70 στη Γρ.Β, βλέπομε τον καρπό τού κόλιανδρου = κό-λιανδρο

3) ja = Ν57 στη Β, και σχέδιο πόρτας ή σκαλοπατιών στα <<ιερογλυφικά>> ζά-βατος= διαβατός, η διάβαση, τα σκαλοπάτια.

4) ke = σχέδιο σφυροπέλεκυ στα ιερογλυφικά > κέ-αρνον= εργαλείο του ξυλουργού και του βυρσοδέψη. Επίσης το συναντούμε στην Γραμμική Β με το Ν19.

5) sa = Ν31 στην Β, κλαδί με καρπούς σησαμιού >σά-αμον= λακωνικός τύπος του σήσαμον.

6) ki = Ν67 στη Β, σχέδιο κανάτα >κύ-λιξ = κατά τον Ησύχιο 1.στάμνα. 2.βόδι με ανεστραμμένο το ένα κέρατο.

7) ni = Ν30 στη Β, σχέδιο σύκου > νι-κύλεα = στην Κρήτη είδος σύκων.

8) I = σύμβολο, πόδι στα ιερογλυφικά > ί-θμα = τα πόδια, ίχνη, πατήματα, βήματα.

9) ra = σχέδιο πουλιού σαν πελεκάνος, στα ιερογλυφικά > ρά-μφιος = ο πελεκάνος, αλλά και (κατά τον Ησύχιο) ράφοι = όρνεις τινές. Επίσης λα-ιός= το πουλί πετροκότσυφας.

10) ra και la =Ν60 στη Β. Στη Γραμμική Α έχομε το σχέδιο αρότρου. Έτσι το συλλαβόγραμμα -la -προέρχεται από τη λέξη λα-ίον = το υνί του αρότρου. Με το ίδιο σχέδιο παριστάνεται το όσπριο λαθούρι, το οποίο στα αρχαία Ελληνικά λέγεται λά-θυρος. Δίνει δηλαδή τα δύο πρώτα γράμματα της λέξης στο συλλαβόγραμμα la.

11) te = Ν4 στη Β, σχέδιο κλαδιού φτέρης ή δικότυλου τεύκριου > τε-ύκριον= το φυτό χαμαίρωψ. Εκτός όμως από αυτά, δυνατόν να προέρχεται και από την λέξη, τε-ρέβινθος= (κατά τον Ησύχ.) φυτό όμοιο με το λινάρι από το οποίο κατασκεύαζαν οι Αθηναίοι αλιευτικές ορμιές. Το τεύκριον ως φαρμακευτικό πολυετές φυτό αποκαλείται και κρητικό, έχει όμως άλλη ονομασία "πόλιον", λόγω του χρώματος του άνθους του, δηλαδή το λευκό ή υπόλευκο. Το ίδιο σχέδιο συναντούμε στην Γραμμική Α, και στα ιερογλυφικά, στα οποία παριστάνει το όσπριο λούπινο. Το όσπριο αυτό στα αρχαία Ελληνικά, λέγεται θέ-ρμος (τέρμος) και δίνει στο συλλαβόγραμμα την πρώτη συλλαβή από το όνομα του. Θέ-ρμος= είδος όσπριου, χρησίμευε ως αντίδοτο κατά της μέθης. Βλέπομε, ότι το συλλαβόγραμμα έχει προέλθει από όμοια φυτά, τα οποία μπορεί να παραστήσει σαν εικόνα.

12) ta = σχέδιο ζυγαριάς στην Γραμμική Α, και μαστάρια στα ιερο-γλυφικά > τά-λαντον = ζυγαριά, πλάστιγγα, οι δίσκοι της ζυγαριάς.

13) ma = στα ιερογλυφικά, σχήμα κεφαλής γάτας ή σκύλου ή οχτώσχημης ασπίδας > μά-γιν = (κατά τον Ησύχ.) ασπίδα.

14) ma = Το σχέδιο σκύλου στα ιερογλυφικά, πρέπει να αναφέρεται στη λέξη Μα-ίρα= προσωνυμία της Εκάβης που μεταμορφώθηκε σε σκύλο.

15) ku = Ν81 στη Β, σχέδιο στις Γραμμικές Α και Β πουλιού, που πετά > κυ-κνίας= είδος αετού όμοιου στη λευκότητα με τον κύκνο. Το ίδιο σχέδιο δίνεται στο όσπριο, κουκιά άσπρα. Στα Αρχαία Ελληνικά το κουκί λέγεται κύ-αμος, και το συλλαβόγραμμα προέρχεται από την πρώτη συλλαβή αυτής της λέξης.

16) ro = Ν68 σχέδιο σαν το μουσικό όργανο στην Γραμμική Β, το οποίο περιγράφεται πιο κάτω από τον Πλούταρχο > ρό-πτρον = μουσικό όργανο των Κορυβάντων, ρόμβος (<<ρόπτρα βυρσοπαγή και κοίλα περιτείνοντες ηχείοις χαλκοίς>>, Πλουτ.)

17) ma = Ν80 το σχέδιο που στη Γραμμική παριστάνει το μαλλί (προβάτου), αλλά μάλλον είναι έμμεση αναφορά αφού στην πραγματικότητα είναι σχέδιο από δύο κοτσίδες μαλλιών > μά-λιον = κοτσίδα, βόστρυχος. Φυσικά έχουν χαρακτηρίσει το σχέδιο ως μαλλί, επειδή αναφέρεται σε πινακίδες προβάτων, που είναι το έριο, το τρίχωμα, και ειδικά των προβάτων.

18) qi = Ν21 χι=ένα σχήμα που μοιάζει με το χαρακτηριζόμενο στη Γραμμική και στα ιερογλυφικά ως κατσίκα. > χί-μαιρα= 1.γίδα, κατσίκα. 2. (ειδικά) χρονιάρικη γίδα, βετούλα, που προσφερόταν πριν από τη μάχη ως θυσία στην Αγροτέρα Άρτεμη. 3.άγρια γίδα, αγριοκάτσικο. κ.λ.π.

19) tu = Ν69 στη Β. Σχέδιο στη γραμμική τσαμπιού σταφιλιού και στα ιερογλυφικά με το σχέδιο του κρασιού. Προέρχεται έμμεσα από λέξη, που αφορά το Διόνυσο, όπως π.χ. α) θυ-ία= γιορτή του Διονύσου β) θυ-νάται= (κατά τον Ησύχ.) ευωχείται .Υπάρχουν και πολλές άλλες λέξεις με το θύρσο που ενθυμίζει Διoνυσιακές τελετές.

20) pu = Ν29 σχέδιο κουκιάς ανθισμένης στις Γραμμικές > πύ-αμος και λακων. τύπος πού-ανος = οι κύαμοι, τα κουκιά.

21) i = Ν28 στη Β, στις Γραμμικές σχήμα ρόκας > η-λακάτη= η ρόκα= το όργανο με το οποίο κλώθουν το μαλλί, το μπαμπάκι, και ένα από τα είδη της έχει τρία ή τέσσερα διχάλια στην κορυφή. Με το ίδιο σχήμα παριστάνεται το όσπριο παπούλες, που στα Αρχαία Ελληνικά λέγεται ι-άλιον, και δίνει στο συλλαβόγραμμα το πρώτο γράμμα της ονομασίας.

22) i = σχέδιο καρφιού στα ιερογλυφικά > η-λάριον= μικρό καρφί, καρφάκι.

23) wu = στα ιερογλυφικά, σχέδιο ανθρώπου που σκύβει και κάνει κάτι με αξίνα φυ-τευτής = αυτός που σκαλίζει , ιδίως λαχανικά ή σπαρτά, σκαλεύς.

24) e = Ν38 στη Β, στα ιερογλυφικά σχέδιο μυτερής γραφίδας ή μυτερό σίδερο που εφαρμόζεται στο πόδι και διευκολύνει την αναρρίχηση > ε-γκεντρίδα= 1.είδος γραφίδας που κατέληγε σε αιχμηρή άκρη. 2.κομμάτι σίδερο με μυτερή άκρη που εφαρμοζόταν στο πόδι και διευκόλυνε την αναρρίχηση.

25) wa = Ν54 στις Γραμμικές και στα ιερογλυφικά παριστάνεται με σχέδιο που λένε ότι είναι ύφασμα και πράγματι έτσι είναι > φα-ρεός ή φά-ρος= μεγάλο κομμάτι υφάσματος, αλλά και ύφασμα, με το οποίο κάλυπταν τους νεκρούς, σάβανο.

26) u = το Ν10 στις Γραμμικές παριστάνει πηδάλιο πλοίου και στα ιερογλυφικά κυρτή βέργα όπως το μπαστούνι. Έτσι, έχομε, στις Γραμμικές: ύ-αξ= (κατά τον Ησύχ.) το πηδάλιο. Στα ιερογλυφικά: ύ-βος= κυφός, καμπούρης και ύ-βωση= κύρτωση, καμπούριασμα.

27) nau = στα ιερογλυφικά πλοίο, του οποίου το μισό υπάρχει στη Γραμμική Α και Β με Ν 86, και πιθανή την ίδια συλλαβική αξία. Ναυ-ς= (γενικά) πολεμικό πλοίο, έμβλημα στον θυρεό που εικόνιζε αρχαϊκό πλοίο.

28) ti =Ν 37 στη Β. Στις Γραμμικές και στα ιερογλυφικά, σχέδιο τρίποδα >τι-βήν= ο τρίποδας. Τίβηνος= (κατά τον Ησύχιο) λέβης, τρίπους.

29) nu = στις Γραμμικές και ειδικά στη Γραμμική Β, σχέδιο όμοιο με εσοχή στον τοίχο που περιείχε άγαλμα > νύ-φη ή νύ-μφη = εσοχή σε σχήμα αχιβάδας η οποία περιείχε άγαλμα ή τρίποδο ή κάτι παρόμοιο και η οποία υπήρχε στον τοίχο του ναού ή οικίας, θύρωμα.

30) ai = ένα σχέδιο, το Ν43 της γραμμικής Β, που αν το προσέξομε αποτελείται από θρινί που λιχνίζει > αί-νω = κοσκινίζω, λιχνίζω, ξεχωρίζω την ήρα από το σιτάρι.

31) ru = Ν26 στη Γραμμική Β, αλλά συναντάται στα ιερογλυφικά και στη Γραμμική Α. Γραμμικό σχέδιο ρυτού σε σχήμα κεφαλής ταύρου > ρυ-τόν= 1.είδος ποτηριού ή αγγείου σε σχήμα ζώου, όπως λ.χ. βοδιού, ελέφαντα ή και προσώπου. 2.Μινωικό ή μυκηναϊκό αγγείο με παρόμοια χαρακτηριστικά.

32) qa = στη Γραμμική Α έχει σχήμα κουρουπωτού ποτηριού σαμπάνιας με δύο αυτιά και ψηλό πόδι με βάση >κα-νθαρος = είδος ποτηριού που μοιάζει με κάραβο, επειδή φέρει τα αυτιά = κερασφόρος κάνθαρος.

33) me = το Ν13 της Γραμμικής Β το οποίο συναντούμε με παρόμοιο σχέδιο στην Γραμμική Α και στα κρητικά ιερογλυφικά με κεφάλι κριού που φέρει κέρατο και γένι κάτω από σαγόνι > μέ-θλην = (κατά τον Ησύχ.) <<τόν άρνα>>. Αρνός= αρνί ,αμνός (άρρην ή θήλυς), γενικά πρόβατο και, όπως μεταφράζει ο Ησύχιος, αρσενικό. Δηλαδή, κριάρι.

34) pe = το Ν72 της Γραμμικής Β, με σχήμα τριγώνου που έχει οπή στη μέση > πε-ριγώνιον= (στον πληθ.) τα περιγώνια. τα εργαλεία του κτίστη.
35) pa = Το Ν3 της Γραμμικής Β ,το οποίο συναντούμε και στις δύο άλλες γραφές. Έχει σχήμα γραμμής με δύο καθέτους επαυτής σαν διπλός σταυρός, με το όποίο παριστάνεται το όσπριο φακή, που λέγεται φά-κος. Φάκος= το φυτό και ο καρπός, όστις ετρώγετο κατά τας κηδείας.

ΑΝΤΏΝΗΣ ΘΩΜΑ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΒΛΥΧΙΑ-ΚΝΩΣΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟ-ΚΡΗΤΗΣ

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΒΑΣΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ :

ΑΝΤΏΝΗ ΘΩΜΑ ΒΑΣΙΛΑΚΗ "ΟΙ 147 ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ" Ηράκλειο 2000

ΣΧΕΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.Εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα»
2.Εγκυκλοπαίδεια «Νέα Δομή»
3.Λεξικά Αρχαίας Ελληνικής :α.Ι.Σταματάκου, β. Π.Δορμπαράκη, γ.Liddel-Scott.
4.Ι.Πανταζίδου: «Ομηρικόν Λεξικόν».
5.Jan de Groot, «Ομηρικό Λεξιλόγιο».
6.Ι.Κονδυλάκη, «Κρητικόν Λεξιλόγιον», έκδοση Βικελαίας Βιβλιοθήκης.
7.Μ.Πιτυκάκη, «Το γλωσικό ιδίωμα της ανατολικής Κρήτης», έκδοση Πολιτιστικής και Λαογραφικής Εταιρείας. Απάνω Μεραμπέλου, Νεάπολις Κρήτης.
8.Αντ. Ξανθινάκη, «Το Γλωσσικό ιδίωμα της Δυτικής Κρήτης», έκδοση Δημοτική Πολιτιστική Επιχείρηση Χανίων.
9.Π.Κουσαθανάς, «Χρηστικό Λεξικό του ιδιώματος της Μυκόνου», έκδοση Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης.
10.J.Chadwick, «Γραμμική Β και Συγγενικές Γραφές».έκδοση Παπαδήμα.
11. J.T.Hooker, «Εισαγωγή στη Γραμμική Β», έκδοση Εθνικής Τράπεζας.
12. J.Chadwick, «Ο ΜΥΚΗΝΑΪΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ»,έκδοση Gutenberg.
13. MARTIN S. RUIPEREZ-JOSE L. MELENA, «ΟΙ ΜΥΚΗΝΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»έκδοση Μ.Καρδαμίτσα.
14.Αντ.Θωμ.Βασιλάκη: «ΤΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ» έκδοση «ΚΑΙΡΑΤΟΣ», Ηράκλειο Κρήτης.
15. «Κυριακάτικη Καθημερινή» της 28/1/1996, «Ο Θησαυρός των Αηδονιών».

© 1ος/ 2000 www.ancientgr.com